ia: i Warto zaznaczyć, że w tym okresie każdy rodzaj sportu miał
swój uprzywilejowany kolor. Tenis — biały, wioślarstwo — granatowy z białym, golf — zestawienia różnych kolorów, topika — czerwony, turystyka — brązowo-zielony. Do samochodu noszono ubiory w kolorze szarawo beżowym.
Ciekawym zjawiskiem w modzie tych lat była tendencja do wprowadzania do ubiorów sportowych bogatego zdobnictwa. Szczególnie dotyczyło to strojów plażowych, które* pokrywano mnóstwem haftów, aplikacji, guzików i klapek (il. 231). Przeładowanie zdobnictwem było tak wielkie, że w artykułach dotyczących sportu dla kobiet rozpoczęto ostrą kampanię o r&ejo-I nalna, formę kostiumów kąpielowych, potępiając modę ozda
biania ich oraz wykonywania z cienkich, jedwabnych, lśniących trykotów i taft. które nie miały nic wspólnego z prawdziwym sportem pływackim.
W tym czasie niezbędnym nakryciom głowy na plaży był fez z jedwabnego trykotu, opasująca czoło szeroka wstążka w kolorze wypustek przy kostiumie łub chusteczka przewiązana nisko na czole, przy samych brwiach. Do kąpieli zakładano kolorowe czepki gumowe o formach beretów, mycek, kapturków i kas-
2iS. UbScry <lo ixxlt&y S3jr.t>choC«!ir..