40
Są to różniczkowe równania ruchu środka masy układu, czyli dynamiczne równania ruchu środka masy układu.
Weźmy pod uwagę układ materialny złożony z n punktów materialnych o masach mj, m2... m3.
Ruch środka masy układu opisuje równanie (84):
n n
Jeżeli potraktujemy przyspieszenie jako pierwszą pochodną wektora prędkości, tzn.:
dvs s dt
■ _
‘ “ dt
równanie (84) przyjmie następującą postać:
dv ^ dVj A-
dt tt dt £
Po pomnożeniu przez dt będzie:
(86)
1=1 Ul i=l
gdzie: m • dvs - elementarny wektor pędu środka masy,
m; • dv; - elementarny wektor pędu punktu materialnego,
Pf - dt - elementarny wektor popędu (impulsu) wszystkich sił zewnętrznych.
Scałkujemy teraz obustronnie równanie (86), czyli:
jm■ J dv„ - ^mj • |dV; = J^Pj • dl (87)
l) II i-l (I II i-<>
I po scałkowaniu dostajemy:
Izie: m • vś = Qs - wektor pędu środka masy w czasie t [s], m • v'0) = Qg0) - wektor pędu środka masy w czasie to [s],
S = I 2jPj - dt - tzw. wektor popędu (impulsu) wszystkich sił zewnętrz-
0 i=l
nych układu.
Uównanie (87) po uwzględnieniu powyższego możemy napisać w postaci:
o,' -Qs0) =Q‘ -Q(0) =S (88)
W lównaniu (88) mamy:
- Qs0) - przyrost wektora pędu środka masy układu,
01 -- Q(0) _ przyrost wektora pędu układu punktów materialnych,
S wektor popędu sił zewnętrznych.
H.lwmuiie (88) rzutujemy na osie przyjętego układu odniesienia i dostajemy:
... x<'> -m-xf =Q<X‘> -Q<°> =SX = j£pix -dt
(89)
... y(s" - m • y<0) = Q« - Q(y0) = Sy=j£piy-dt
Mówiiniim (89) określają zmianę w czasie pędu układu punktów materialnych na mlpowicdmm kierunku. Jednostką impulsu w układzie SI jest [N-s]. Jeżeli zda-Oyloi.y się tak, żc impuls sił zewnętrznych wynosiłby:
• lit 0,
o i-i