lub
c = 'Ja2 + b2 * 2abcosa Różnica dwóch wektorów jest określona wzorami
ć - a - b = a + ( - b) - cxlx * cyey, ♦ c.ec cx~ax-b" cy • ay- by, ct*at-bt
Wektor ć jest przekątną równolegloboku rozpiętego na wektorach a. -b, rys. 1.4b.
Mnożenie wektora przez skalar jest określone wzorami
b = ua = bxex *■ byćy * b.e,
bt = uax> by = uay, bz = uat
Wektory a, b są kolincame (współliniowe).
Iloczyn skalamy dwóch wektorów' jest określony wzorem
s = a b - abcosa
luh
s = a ‘ b = a b + a b + a b
XX y y z z
Ze wzoru (1.13) wynika, żc iloczyn skalamy dwóch wektorów jest równy modułowi umownego pierwszego wektora pomnożonemu przez składową drugiego wektora na kierunek pierwszego wektora, rys. 1.5. Iloczyn ten jest przemienny.
Iloczyn wektorowy dwóch wektorów jest określony wzorami
Rys. 1.5
ć - a xb
e e e
x y z
b b b
X vy
a a a
x "y “z
a a t • |
= ah a.b,. |
C = - |
*x a: |
b, »< |
y z z y* |
y |
bz |
a.bs -aIbl (1.15)
cz "
a. a
= <*xby - aybx
b. b
10
Stuły ku. Podstawy teoretyczne
W powyższych wzorach wykorzystano zapis wyznacznikowy i rozwinięcie I.aplace’a według elementów pierwszego wiersza. W wyniku otrzymuje się wektor prostopadły do płaszczyzny utworzonej przez wektory a. b. o zwrocie /godnym z regułą prawej dłoni (reguła śruby prawoskrętnej) i wartości równej polu równoległoboku rozpiętego na wektorach a. b (rys. 1.6)
C * ab sin a (1.16)
1•" c
Rys. 1.6
Iloczyn wektorowy nie jest przemienny:
b xa - -a x b (1.17)
Jeśli wektory a. b lezą w płaszczyźnie xys to podane wzory' redukują się do postaci:
i e * a e . b = b e + b e
ii ry i i y y
cosa.
0 => a. = 90c
c = a * b = ce *ce. c = a + b. c * a + b
i i y y* x i x* y y y
ć = a-b = cxex * cyeyl cx - ax- bx% cy = ay - by
b ■ ua » bxex + 6yeył bs = uaxt by = i/fly
(1.18)
c = a6sina
Statyka Podstawy leoretyeme
II