Obraz7 (38)

„wysłuchane przez bogów; zaraza nie ustąpiła; kraj I letytów nie przestawał być okrutnie doświadczany”.

„Sprawy stały się zbyt ciężkie dla mnie” - zapisał Mursilis w tym samym roczniku i podwoił pobożne apele do boga leszuba („uderzający wiatrem”, czyli bóg burzy, którego Sumerowie nazywali Iszkur. a ludy semickie Adad, ił. 80). Mursilisowi udało się w końcu uzyskać odpowiedź wyroczni. Nie dokonało się to za sprawą proroctwa ani omenu, był to więc zapewne sen-wyrocznia, trzecia metoda boskiej komunikacji / królem. Właśnie wtedy Mursilis dowiedział się, że jego ojciec Suppiluliumas, pod którego rządami wybuchła zaraza, dwojako pobłądził: zaprzestał składania pewnych oliar bogom i złamał przysięgę dochowania pokoju, daną w traktacie Egipcjanom. Uprowadził też egipskich jeńców do kraju Hatti - to właśnie oni przywlekli zarazę, która zagnieździła się wśród ł letytów.

Ił 80

Jeśli tak było - powiedział w swych kornych prośbach król do Teszuba to jestem gotów dokonać zadośćuczynienia, „uznać grzechy ojca” i przyjąć pełną odpowiedzialność za jego czyny. Jeśli będzie wymagana surowsza pokuta lub konieczne większe zadośćuczynienie - ponownie apelował do boga Mursilis - to „proszę, ukaż mi we śnie albo niech się dowiem z omenu lub przez proroka, jakie jest twoje zdanie”.

Tym samym jeszcze raz wymienił trzy przyjęte metody boskiej komunikacji. Ponieważ tekst w tej formie, w jakiej go odkry to, na tym się koń-i /y, trzeba założyć, że Teszub uśmierzył swój gniew i położył kres zarazie.

Znaleziono inne inskry pcje hetyckie, które rejestrują boskie spotkania odbyte we śnie i w wizjach. Niektóre z tych napisów dotyczą bogini Is/.tar, Mimery jskiej lnanny, która wzrastała w znaczenie jeszcze długo po czasach umeryjskich.

Hetycki książę, który był następcą tronu, w jednej z takich inskry pcji twierdza, że bogini ukazała się jego ojcu we śnie, mówiąc mu, żc młodemu księciu pozostało zaledwie kilka lat życia, ale jeśli zostanie wyświęcony na kapłana Isztar, „wtedy pozostanie przy życiu”. Kiedy król postąpił /godnie /e wskazówką proroczego snu, książę żył dalej, tron zaś odziedzi-czył jego brat (Muwatallis).

Ten sam Muwatallis i Isztar są głównymi postaciami snu relacjonowanego przez Hattusilisa 111 (1275-1250 prz. Chr.), który też był bratem Mu-watallisa. Z tekstu dowiadujemy się, żc Muwatallis, powodowany najwyraźniej złymi intencjami, rozkazał, żeby jego brata Hattusilisa poddano próbie „świętego koła” (jakaś procedura lub tortura, dla nas niejasna). Jednakże mówi relacja niedoszłej ofiary - moja Pani, Isztar, ukazała mi .ię we śnie; we śnie powiedziała do mnie te słowa: Czy wy dam cię wrogiemu bóstwu? Nic lękaj się! I z pomocą bogini zostałem uwolniony, ponieważ bogini, moja Pani, trzymała innie za rękę; nigdy mnie nic wydała wrogiemu bóstwu czy jakiemuś złemu sądowi.”

Według różnych hetyckich roczników królewskich z tamtego czasu, bogini Isztar w' kilku snach-wyroczniach ogłosiła, że będzie wspierać 1 lattusili-\a III w walce o tron, jaką prowadził z bratem Muwatallisem. W jednym raporcie wysunięto twierdzenie, że bogini obiecała we śnie Hattusilisowi tron lictycki ustami jego żony - zaślubionej mu, według innego raportu o śnie, „z polecenia bogini Isztar; bogini powierzyła mi ją we śnie”. W trzecim raporcie

0    śnie jest mowa o tym, że Isztar ukazała się Urhiteszubowi, następcy tronu wyznaczonemu przez panującego Muwatallisa, i we śnie powiedziała mu |Urhiteszubowi], że wszystkie jego wy siłki mające popsuć szy ki Hattusili-Mm-i poszły' na marne: „Bezcelowo próbowałeś dopiąć swego, ponieważ ja, Isztar. wszystkie ziemie 11etylów oddałam Hattusilisowi”.

Hetyckie raporty o snach, przynajmniej w zakresie, w którym zostały poznane, pokazują, jak wielką wagę przywiązywano do właściwego odpraw iania rytuałów i do wymogów' kultu. W pewnym odnalezionym tekście „sen lego Majestatu, króla” opisano tak: We śnie Pani Hebat, Która Sądzi (żona

1    cszuba) powtarzała raz za razem Jego Majestatowi - „kiedy Bóg Burzy

217