414223600

Jest to entuzjazm dla Osoby: Jezus Chrystus nie przestaje być Ideałem, najdoskonalszym Wzorem człowieczeństwa. Młodzi patrzą w Jego kierunku, ponieważ młodość oznacza szczególne „zapotrzebowanie” na wzór człowieczeństwa: na człowieczeństwo pełne, proste i przejrzyste, na człowieczeństwo „wzorcze". „Zapotrzebowanie” na takie człowieczeństwo jest szczególnie mocne u ludzi młodych, ponieważ im najbardziej narzuca się pytanie: jaki ma być człowiek? Jakim człowiekiem warto być? Kim mam być ja sam, aby wypełnić właściwą treścią to człowieczeństwo, które jest mi dane? (Jan Paweł II, Jubileusz młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).

Dlaczego mamy uczyć się człowieczeństwa-bycia człowiekiem od Jezusa?

Warto być człowiekiem, ponieważ On był człowiekiem, On przyszedł na świat, by ukazać, jak żyć w prawdzie; ukazał prawdziwą miłość, tzn. jak być całkowicie „dla drugich”. Jezus wypełnił człowieczeństwo prostą, przejrzystą i niepodważalną treścią. On wciąż daje odpowiedź na pytania, które nurtują współczesnego człowieka, zwłaszcza młodego (por. Jan Paweł U, Jubileusz młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).

Po co Chrystus nas odkupił poprzez krzyż?

On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi (Flp 2,6-7).

Trwać w entuzjazmie Chrystusa to przezwyciężać grzech u samych jego korzeni. A korzeniem grzechu jest chęć postawienia siebie „na równi z Bogiem”. Kiedy to odkryje każdy z nas, wtedy ujrzymy, jaka wielkość człowieka kryje się w postawie służby -życiu zaprogramowanym jako służba (Jan Paweł II, Jubileusz młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).

Jakie niebezpieczeństwa stwarza egoizm?

Czym jest służba względem drugiego człowieka?