O d p o w i e d ź: tg (a3+2/) — —----dla x ■£ — a + — ( 2/c -f 1)
1 Ctl) £ - 1 •
ab 4- 1 2
189. Ro związanie: badamy znak różnicy cos(a — /?) —sin(a + /2).
Mamy: eos(a—/?)—sin(a+/?) — sin (90° — a+j(7)— sin(a + /3) =
= 2cos(45° + /l)sin (45°—a).
Dla 0° < a < 45° i 0° < fi < 45° różnica jest dodatnia.
Jest również dodatnia dla 45° < a < 90° i 45° < ji < 90°.
Oznacza to, że twierdzenie jest praw dziwe.
140. Rozwiązanie: ponieważ trójkąty A A DC i A BEC są przystające (rys. 3) wrięc A DCE jest równoramienny.
3oc
a cos-
Niech AC — BC — a, wówczas CO — acos— i CE — -—-.
cos —•
2
C
Z twierdzenia sinusów^ mamy:
DE
CE
EB
CE
sina
sin 90° —
sina
sin 90°
3a
Stąd:
DE sina sina EB
CE
3a cos —
2
CE
cos
DE
czyli---
y EB
3«
cos -
a
cos —
9
* DE
, stąd ——+ 1 — EB
cos
3x
a
cos — 2
DE+EB
EB
3a a „ a
cos--h cos — 2 cos a cos —-
2 2 DB 2
a
cos -2
BB
a
cos — 2
DB o . AE
-= 2 cos a, więc —— = 2 cos a.
EB AD
141, Rozwiązanie: wprowadzimy oznaczenia: «£ECF = a, -£CEF — fi i <£'CFE = y (rys. 4).
Rys.
Z warunków zadania wynika, że BC — 2EC, zaś stąd tg/? = 2. Ponieważ AG jest przekątną kwadratu, więc a — 45° i tg a *= 1. W takim razie tgy == tg [180°— (a+/J)] = — tg(a + /?) == tgoc + tg/3 tg a + tg/? 1 + 2
dla
1—tga-tg/3 tg a • tg /? — 1
142. a) V/2cos(a —45°),
b) V2 sin (a — 45°),
2 71
c) - dla « + &• —,
sin 2a 2
d) — 2ctg2a dla a + k •
Z
e) sin (a+/?)sin (a—/?),
f) sin(a + /?)sin(/? —a),
= 3.
1-2-1
g) sin 2asin 2fi,
h) sin 2«sin 2/?, sin(«+/?)sin(a—/?)
cos2 acos2 /?
« ^ ^-(2fc+l) i p * ^-(2m+l),
sin(a+/?)sin(/?—a)
sin2 a sin2/?
153