w obrębie przypisanej jej sfery. Każda rzecz, która nie mieści się w ustalonych kategoriach, wykazuje anomalię i zostaje wyłączona z normalnego obiegu; jestona albo sakralizowana, albo izolowana bądź po prostu usuwana. W biografiach hft oraz rzeczy należących do tego rodzaju społeczeństw można dostrzec przedt wszystkim system społeczny i zbiorowe rozumienie, na którym się on opiera.
Natomiast w społeczeństwach złożonych społeczne tożsamości jednostki $ nie tylko wielorakie, lecz często też popadają ze sobą w konflikt Nie istnieje jag hierarchia lojalności, co sprawia, że jedna hierarchia dominuje nad dragą. Taj dramatyzm jednostkowej biografii staje się coraz bardziej dramatem tożsamości ich zderzania się ze sobą, niemożliwości dokonania wyboru między nimi, brak sygnałów ze strony kultury i społeczeństwa, które mogłyby w tym wyborze poui Krótko mówiąc, dramat leży w tym, że tożsamość jest chwiejna i niepewna; len ten coraz bardziej dominuje we współczesnej zachodniej literaturze, spychając n plan dalszy dramat, którego podstawą jest struktura społeczna (nawet w wypadki tak wyraźnie odwołujących się do problemów struktury społecznej, jak pace dotyczące kobiet czy różnego rodzaju mniejszości). Biografia rzeczy w społeczeństwach złożonych ujawnia ten sam wzór. W homogenicznym świede towarów burzliwa biografia rzeczy staje się historią jej rozmaitych ujednostkowień, jej kolejnych klasyfikacji w świecie niepewnych kategorii, które ulegają przewartościowaniu przy najmniejszej zmianie kontekstu. Podobnie jak w wypadku ludzi dramatyzm biografii leży tutaj w niepewności wartościowania i tożsamości
Wszystko to sugeruje pewną poprawkę do głębokiej, wnikliwej koncepcji Durkheima, twierdzącego, że społeczeństwo porządkuje świat rzeczy na «ś społecznej struktury świata ludzi. Sądzę, że społeczeństwa równocześnie ograna* oba te światy w ten sam sposób, konstruując przedmioty tak samo, jak konsM ludzi.
Przełożył* EmD^