Obraz12

Jednakże podjęte 12 sierpnia ataki, w których uczestniczyły wszystkie dysponowane przez gen. Hoehne siły piechoty i czołgów, intensywnie wspierane ogniem artylerii i uderzeniami lotnictwa, „oprócz niewielkich zdobyczy terenowych nie przebiły się przez ugrupowanie przeciwnika broniącego się na głęboko urzutowanych pozycjach”.

DSpad-Panc „Hermann Góring” w zaciętych walkach zdobyła jedynie cegielnię, położoną 1 km na północny wschód od Studzianek. Przez większość dnia zmuszona była odpierać liczne kontrataki jednostek 4 KAGw, wspieranych czołgami 16 KPanc i polskiej 1 BPanc. Wykonywane one były na południowy zachód od Basinowa i na Studzianki. Dochodziło do starć z bardzo bliskiej odległości. Na pomoc DSpad-Panc „Hermann Góring” próbowała iść 45 DGren, która tego dnia dodatkowo została wzmocniona świeżo przybyłym na front 1260 oddziałem dział szturmowych. Także te siły zostały zatrzymane radzieckim kontratakiem na skraju lasu na południowy zachód od Studzianek. 45 DGren z trudem utrzymała jedynie pozycje między Mariampolem a Studziankami, zabezpieczając skrzydło wysuniętej do przodu DSpad-Panc „Hermann Góring”.

W pasie natarcia 19 DPanc jej czołgi opanowały Grabinę oraz leżący na pomocniczym kierunku działania Małęczyn. Jednakże dowódca 28 KA natychmiast podrzucił do Grabowskiej Woli piechotę zmotoryzowaną i zaryglował zarysowujące się wyłomy.

Na tym wyczerpały się możliwości zaczepne przedwuderzających wojsk niemieckich. Dowództwo 9 A oceniło, iż „kontynuowanie natarcia bez sprowadzenia nowych sił nie jest możliwe” ¹⁹. Jedynym skutkiem przeciwnatarcia wojsk niemieckich było przejściowe włamanie się w obronę radziecką na jednym tylko kierunku taktycznym, i to zaledwie na głębokość pierwszego pasa obrony. To stanowiło apogeum niemieckich sukcesów. Nie zdołały one poważniej zagrozić 8 AGw.

Warto też podkreślić, że 9 A zajęta walkami na przyczółku magnuszewskim, i 4 APanc — na przyczółku sandomierskim, nie mogły poświęcić należytej uwagi działaniom 69 A na przyczółku zdobytym na styku obu tych armii. Jak już wspomniano wykorzystał to gen. Kołpakczi. W wyniku takiego rozwoju wydarzeń wojska 1 Frontu Białoruskiego utrzymały dwa operacyjne przyczółki na zachodnim brzegu Wisły i obecnie mogły przystąpić do realizacji wcześniej podjętych w stosunku do nich decyzji.

Już następnego dnia po załamaniu niemieckiego przeciwuderzenia (13 sierpnia) wojska 8 AGw podjęły działania w celu odtworzenia pierwotnego położenia. Walki rozgorzały na południowy zachód od Basinowa, gdzie jednostkom 4 KAGw udało się przerwać przez obronę DSpad-Panc „Hermann Góring”. Około godziny piętnastej dwa bataliony radzieckiej piechoty, wspierane m.in. przez polskich czołgistów, zaatakowały z dwóch stron Studzianki, które

»* Meldunek 9 Armii z 12 sierpnia 1944 r.. MiD WIH. t. 312, roi. 343. kl. 7917011 n.; KTB9 A. zapis z 12 sierpnia 1944 r., MiD WIH, kl. 7916401 n.

77