2.1. PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA METODY OŚRODKÓW PRACY ORAZ STRUKTURA DZIENNEGO OŚRODKA PRACY
Piśmiennictwo dotyczące nauczania początkowego i nauczania przedmiotowego w szkołach dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim jest obszerne i ma charakter z jednej strony informacyjny i wskazujący, z drugiej zaś - postulntywny.
Obowiązujący obecnie program nauczania z I98S r. ujmuje zagadnienie rygorystycznie, tzn. zaleca stosowanie metody ośrodków pracy w nauczaniu początkowym, nie przewidując w klasach IV-VI etapu przejściowego między nauczaniem początkowym a nauczaniem przedmiotowym.
Zalecając metodę ośrodków pracy jako obowiązującą w klasach początkowych, nie uwzględniono postanowień usuwy z 2611982 r. Karty Nauczydda (Dł II z 1982 r.. nr t poz 19) która w art. 12, ust. 2 informuje: „Nauczyciel w realizacji prnynmiu_nauczania ma_prawo do swobody stosowania takich metod nauczania i wvchow«m» jakie uważa za najwłaściwsze spośród uznanych przez współczesne nauki gedagogic/nc^orazdo wyboru spośród zatwierdzonych do użytku szkolnego podręczników i innych pomocy naukowych" (Pańczyk I. 1989, l. 18).
Tymczasem w polskim szkolnictwie specjalnym klas początkowych niemal powszechnie zalecana jest metoda ośrodków pracy.
Podstawowe założenia meio.lv QŚco.d.kÓ>V RJflęY K *iriiKTrlf (1981) for-miihur następująco:
I. Ką/demu dziecku należy.zapewnić wszechstronny rozwój psychofizyczny.
2- Należy ukształtować aktywną postawę ^nicrzajac^lodąglcgo pokooywa-nią trudności, doskonalenia siebie, swej wiedzy i umiejętności na podstawie 'MnoęodnycŁmotywów uczenia się. a nic tylko na podstawie wysuwanych przez Dccroly'cgo zainteresowań.
93