Osada bagienna w Biskupinie, w pow. inińskim
(tabl. XXI b). Na podłogi brano drzewo sosnowe i dębowe, dalej jesion, olszę i brzozę.
b) Ściany.
Prawie wszystkie domy miały ściany zbudowane w jednolitej technice, którą określamy jako łątkową lub sumikową. Przystępując do budowy domu, wkopywano najpierw cztery słupy narożne (t. zw. łątki) o średnicy od 30—40 cm, zaopatrzone w dwa pionowe żłobki, wycięte na całej prawie długości pod prostym kąteir. do siebie (tabl. X a-b i XV b). Między temi słupami wkopywano jeden lub kilka płasko obciosanych słupów z podobnemi wycięciami pionowemi, jednakże umieszczonemi przeciwległe (tabl. XV b na lewo) 33—45 cm X 16=24 cm. W te żłobki wsuwano belki okrągłe, zwężone na końcach (tabl. XU b i XIV b) lub ciosane siekierą grube blochy (tabl. XIV a), tak zwane .sumiki*, układane jedne na drugich (tabl. XVI a—b i rekonstrukcja ryc. o). Domy o podobnej konstrukcji ścian znane są we współczesnem budownictwie Iudowem w całej zachodniej i południowo-zachodniej Polsce, m. i. mamy taki dom drewniany w Biskupinie (ryc. 4). Konstrukcję tę uważali niektórzy etnografowie polscy za późną, mianowicie łączono ten rodzaj budownictwa z podrożeniem budulca, co miało skłonić ludność do zastosowania tej budowy jako tańszej,' umożliwiającej użycie krótszych belek w miejsce belek jednolitych, sięgających na całą
Ryc. 3. Schemat konstrukcji ścian domów biskupińskich (rys. red. C. T. Prousmullero). — Fig. 3. Construction des parois des maisons de Biskupin.
długość ściany, jakich wymagała budowa węgłowa z belkami krzyżującemi się z sobą na narożnikach. Odkrycia w Biskupinie dowodzą, że kon-
Ryc. 4. Współczesny dom z Biskupina, w pow. inińskim, zbudowany w technice*lątkowej Fig. 4. Maison moderne a Biskupin, construile dans le mfime technląue quc les maisons
prehistoriąues du village fouille.