P1100597

134 AmIui In tuiKKu ptfwnht

akcji. Według nich ceny akcji wykazują tendencje wzrostu lub spadku i są ||| owane do czasu wystąpienia zmiany w bilansie popytu i podaży.

Głównym zadaniem analityków studiujących różne formacje trendów je«

lem:    *

•    diagnoza dotycząca stopnia normalności mchu cen i wolumenu akcji, wszystkie anomulności w trendzie są ostrzeżeniem;

•    wyznaczenie najbardziej prawdopodobnego poziomu kursu akcji w przys^. notowaniach giełdowych.

Oczywiście wynik analizy technicznej, [Kidobnie jak każda prognoza, zawi^ pewien margines błędu, którego w zasadzie nic można wyeliminować. W mzu||J| trafność prognozy zależy od częstotliwości właściwych ocen w przeszJości zgod^| z hasłem analizy technicznej: historia się powtarza -> co i kiedy kupić lub sprzed^ na giełdzie.

Uogólniając, analiza techniczna jest oparta na następujących przesłankach; iy. nek dyskontuje wszystko, ceny podlegają trendom i historia się powtarza [46], le lal obserwacji zmian kursów akcji na rozwiniętych giełdach pozwoliło sformuio. wać trzy podstawowe zasady analizy technicznej papierów wartościowych:

•    zasadę zmagania się popytu i podaży, co znajduje odzwierciedlenie w wykresie kursu akcji;

i zasadę układania się kursów akcji w trendy, które utrzymują się w dłuższym przedziale czasu;

i zasadę cyklicznego powtarzania się w czasie procesów tzw. formacji zachodzą, cych na giełdzie.

W analizie technicznej przyjmuje się nadrzędny sens funkcjonowania rynku kapitałowego, którym jest wykorzystanie różnicy cen kursów akcji przez inwestorów, zwłaszcza graczy giełdowych. Na giełdzie relacje występujące między inwestorami są wyjątkowo złożone i nie powtarzają się w takim samym układzie. Giełda nigdy dokładnie nic odzwierciedla racjonalnych i irracjonalnych zachowań inwestorów. ale określone zdarzenia wyraźnie się powtarzają w sposób umożliwiający analitykowi identyfikację pulsu rynku i trendu cen akcji za pomocą wykresów i zestawu wskaźników. Analiza techniczna polega na rozpoznaniu zmian trendu we wczesnej fazie, a także na utrzymywaniu odpowiednich decyzji inwestycyjnych do czasu pojawienia się dostatecznych dowodów na odwrócenie trendu [S9|.

Istotą analizy technicznej jest to, że linia przedstawiająca zmiany kursu akcji jest ilustracją dwóch sil rządzących rynkiem giełdowym, tj. popytu i podaży. Jeżeli zatem:

•    popyt na daną akcję przewyższa podaż, to jej kurs wzrasta;

•    podaż dominuje nad popytem, to następuje obniżenie kursu akcji.

W związku z. tym ważna jest informacja na lemat kv/.tahuwania się wieiku^u ₍*.^łOi (wolumenu). Wolumen to liczba akcji, która zmienia właściciela. W efekcie y^ost/spadek kursu akcji 1 wzrósł wolumenu wskazuje na to, Ze rynek |e« silny, fjawmiast wzrost/spadek kursu akcji i spadek wolumenu to dowód na ntnieme ryn-j._u słabego. Wyniki analizy technicznej są bardziej wiarygodne dla akcji spółek ^tiosunkowo dużej wielkości obrotów. Wobec lego celem analityka jest szybka identyfikacja sil rynku w celu przeprowadzenia trafnej transakcji kupna -sprzedały akcfi. Należy zaznaczyć. Ze cena akcji jest uwarunkowana również takimi czynnikami. jak sytuacja gospodarczo-społeczna, konkurencyjne formy inwestowania <np. ^procentowanie depozytów bankowych) oraz irracjonalnoić zachowań inwestora wiązana z psychologią rynków kapitałowych.

W teorii i praktyce inwestycyjnej jedni preferują analizę techniczną, a inni analizę fundamentalną. Generalnie, analizę fundamentalną można potraktować jako metodę wyboru spółki, w którą należy inwestować. Natomiast rola analizy technicznej polega na odpowiednio wczesnej identyfikacji trafnych sygnałów kupna-sprzedaży akcji (izw. punkty zwrotne). Za motywację stosowania tych jwóch metod oceny inwestowania należy uznać możliwość minimalizacji błędnej decyzji w sytuacji, gdy wyniki tych ocen będą takie same lub zbliżone.

Ważny jest dobór i odpowiednie zastosowanie narzędzi analizy technicznej. Wśród nich można wyróżnić następujące ich grupy Ipor. 46, 76j:

•    wvkrcsy kursów akcji (liniowe, słupkowe, punktów o-symbolicznc);

•    linie wyznaczające trendy cen akcji (trendy zniżkujące, zwyżkujące i hory zon talne. linia wsparcia i oporu, hiperbola jako przyspieszenie kontynuacji trendu, wewnętrzna linia trendu jako kontynuacja trendu, wachlarz jako zwolniona linia trendu);

•    formacje zapowiadające zmianę trendu cen akcji (głowa i ramiona, spodek, baza, V i A, M i W. trójkąt);

•    formacje zapowiadające kontynuację trendu cen akcji (prostokąt, kwadrat, flaga, chorągiewka, klin, diament);

•    średnie oraz inne wskaźniki analizy technicznej zbudowane na podstawie kursów akcji I wielkości ich obrotu.

7.2. Narzędzia analizy techniczne) 7.2.1. Wykresy

W analizie technicznej są stosowane przede wszystkim trzy rodzaje wykresów opisujących zmiany cen akcji. Są to wykresy liniowe, słupkowe i punktowo-sym-bołiczne.