P1520653

■wsią, tzw. arteriole, z żyłką zwaną wenalą, jest otwartych tworząc sieć naczyń włosowatych. Pozostałe naczynia, w których przepływ jest zamknięty przez zwieracze przedwiośni erko we. stanowią rezerwę czynnościową urucha-rr-mną w stanach zwiększanego metabolizmu. Naczynia włosowate nie są je^rnTiiŁ które łączą arteriole z wenulami. Poprzez metaarteriole, od których również odchodzą naczynia włosowate i anastomozy w postaci bezpośrednich zespoleń tętniczo-żyłnych, istnieje możliwość przepływu krwi z po-iciniędem naczyń włosowatych (rys. 4.13).

4.3.6. Filtracja i resorpcja w naczyniach włosowatych

Na terenie naczyń włosowatych zachodzi kontakt krwi krążącej z komórkami Pomimo tak bliskiego kontaktu z przepływającą krwią, do pełnej wymiany składników niezbędna jest obecność płynu międzykomórkowego, zwanego też płynem tkankowym. Ib do niego przenikają opuszczające naczynie snbsiraty niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek i z niego wnikają do krwi produkty przemiany materii. Cienkościenne naczynia włosowate swoją budową są przystosowane do pełnienia tej funkcji Mechanizm filtracji i resorpcji na terenie naczyń włosowatych jest wynikiem wypadkowej ciśnień, zarówno hydrostatycznych, jak i onkotycznych, obserwowanych w tym obszarze .rys. 4.14;. Naczynia włosowate, pomimo niezwykle małej długości (1 mm), charakteryzują się dużym spadkiem ciśnienia hydrostatycznego krwi krążącej. W pryyięi.Tiir7ym odcinku naczynia ciśnienie wynosi ok. 4 kPa (30 mmHgj, w końcowym przyżyłnym ok. 2,7 kPa (20 mmHg). Różnica ta stanowi główną sSę sprzyjającą przenikaniu wody z naczyń, czyli filtracji. Przeciwstawia się temu riśnienie onkotyczne białek w osoczu, którego wypadkowa skierowana jest do wnętrza naczynia i powoduje zatrzymywanie wody w naczyniu, tzw. resorpcję. Ciśnienia hydrostatyczne i onkotyczne płynu międzykomórkowego są niezmienne w całym organizmie. Reasumując, na początku naczynia włosowatego równoważą się następujące ci śnieni a: hydrostatyczne krwi oraz skierowane w tym samym kierunku onkotyczne płynu międzykomórkowego. Przeciwstawiają się im ciśnienia: hydrostatyczne płynu międzykomórkowego i onkotyczne albumin zawartych we krwi Jedyną zmienną wartością w tym systemie regulacyjnym jest malejące ciśnienie hydrostatyczne krążącej krwi. dlatego wypadkowa ciśnień powodująca przewagę filtracji nad resorprją utrzymuje się aż do zrównania wypadkowej wszystkich ciśnień Kiedy malejące ciśnienie hydrostatyczne spowoduje przewagę ciśnień skierowanych do wnętrza naczynia zaczynają się procesy resorpcji Wypadkowa ciśnień skierowana jest więc wtedy w kierunku dośrodkowym do naczynia i jest to tzw. skuteczne dimenie resorpcyjne. Z przedstawionych rozważań wynika, że w prawidłowo funkcjonującym organizmie czynnikiem decydującym o obszarze filtracji i re-sorpcji jest ciśnienie hydrostatyczne krążącej krwi Obszary filtracji i resorpcji