ryzował się bez zastrzeżeń. Sieć można przerwać ale nikt tego szczerze nie pragnie} wszystkie przejawy buntu młodych są połowiczne, tak jak i wszystkie przejawy rodzicielskiej tyranii są papierowymi pogróżkami. Konflikt staje się pozorny, ale to nie umniejsza jego ciężaru dramatycznego, raczej podkreśla. Fin de siecle przyniósł wiele podobnych motywów krążenia we mgle. Chocholi taniec niekoniecznie' musiał ubierać się w kostium historio*
/JT w. fi
Wi A *
WJt f
m
zofii. ^ *
|H|11
kii .
istoty
Buchta w rękach Cesi sąsiaduje z entuzjazmem Julii szkicującej słownie pomysł obrazu, który Jerzy nazywa „Białą męczennicą” i uznaje za „wspaniały symbol”. Didaskalia Kisielewskiego są ważne dla ustaleń Wartościujących; bez nich groziłoby niebezpieczeństwo uznania estetyki Julii i Jerzego za Wyznanie wiary artystycznej samego autora, podczas gdy dramaturg patrzy na zachwyty nad obrazem Podkowińskiego i. podobne manifestacje gustów przez szkła powiększające i pomniejszające, od wewnątrz i od zewnątrz kreowanej fikcji fabularnej. Drgnięcie ironii zamyka również scenę, w której Jerzy ma zamiar przeczytać Julii swój dramat.
w
„Julia szykuje się do słuchania” —- informuje autor, dając w tym zdaniu wskazówkę aktorce, jak różne możliwości otwierają się w grze przed inwencją komediową. Dramat Boreńskiego jest „poematem dramatycznym w pięciu aktach z prologiem i epilogiem” i nazywa się „Otchłań”, oto jedno ze słów-* kluczy modernistycznego stylu ujęte w cudzysłów