page0003

112

SATYRA POLSKA

Zagrzej to, albo — gdy masz czas — umiłuj!... Nareszcie pannę zrumienioną sromem Jak rzodkiew, zanurz — dla intrygi krótszej Dodaj wór rubli, zamieszaj i utrzyj.

MAŁE DZIECI.

Ona jest piękna w dziewiętnastym roku, On lat ma dwadzieścia cztery —

0    głowę wyższy stojąc przy jej boku — Oboje różanej cery...

On jej godny, ona jego warta,

On pięć milionów posiada,

Ona około milionów półczwarta--

Żenią się... Sukcesya spada!

1    nagle on ma półszósta miliona,

Ona półczwarta, jak pierwej!...

Istny mezalians — lecz już ślubna żona — Oboje cierpią na nerw^ry.

Lekarze co tchu do wód ich posłali,

Gdzie się ona wód napiła —

Napił się i on, i gdy powracali,

Harmonia z nimi wróciła.

I dzieci mieli — a dzieci ich dzieci Takie mnóstwo dzieci małych,

Że po dwu wiekach już zbliża się trzeci, A brak jeszcze ludzi dojrzałych.