Podręcznik Zaręby9

zniszczeniu wiele hektarów cennych, w większości naturalnych lasów. W ramach rrojektu „Ekologiczna Elba” wyznaczono więc specjalne grupy ochotników, głównie -.(odzieży, którzy pełnią rolę strażników w sześciu obozach stacjonarnych [26, *. 149-150].

Projekt na Elbie jest wspierany przez międzynarodowe organizacje jako wspólna rategia dla kilku innych jeszcze wysp Morza Śródziemnego. Połowę funduszy pokrywa Komisja Unii Europejskiej, natomiast druga część jest finansowana przez rmy produkujące i sprzedające na Elbie produkty przyjazne środowisku [26, v 149-150].

4.2.6. Ekoturystyka w Krainie Czyngis-chana

Mongolia jest jednym z najbardziej pustych, dziewiczych, w najmniejszym stopniu śniętych ludzką ręką zakątków świata. Dodatkową charakterystyczną cechą środowiska naturalnego jest wysoka różnorodność biologiczna i krajobrazowa. Kraj leży „na rozdrożach” czterech bardzo odmiennych stref naturalnych Azji Centralnej. Na mongolskim terytorium zbiegają się granice syberyjskiej tajgi, stepu wschodnioazjatyc-■ iego, gór Ałtaju i pustyni Gobi. Niewielkie uprzemysłowienie kraju i niska gęstość zaludnienia (1,3 osoby na km²) nie są jedynymi czynnikami decydującymi o dobrej -kondycji” mongolskiej przyrody. Przyczynił się do tego również w znacznym stopniu tradycyjny, przyjazny dla środowiska styl życia koczowników - głęboki szacunek i cześć Jdawane Ziemi, zwierzętom, wszystkiemu co żyje, a także przekazywana z pokolenia na pokolenia wiara we wzajemne życiodajne zależności pomiędzy człowiekiem a przyrodą.

Od 1990 r. ochrona przyrody stała się priorytetowym celem działania rządu aktualnie istnieje w Mongolii 26 obszarów chronionych (obszary ścisłej ochrony, parki narodowe, rezerwaty przyrody, pomniki przyrody i historii) o łącznej powierzchni 126 tys. km², co stanowi ok. 8% powierzchni państwa [17, s. 55]. Jest to obszar wielkości nonad 40% terytorium Polski. Dla porównania w Polsce tereny, których nadrzędnym celem funkcjonowania jest ochrona przyrody (parki narodowe i rezerwaty przyrody), stanowią 1,4% powierzchni kraju. Mongolskie Ministerstwo Ochrony Przyrody Środowiska zamierza poszerzać sieć obszarów chronionych, licząc na to, że przyciągną one do kraju turystów z całego świata poszukujących kontaktu z pierwotnym środowiskiem. Długofalowym celem strategicznym jest objęcie ochroną przynajmniej 30% powierzchni kraju [17, s. 66; 128, s. 14]. Obecnie największym zagrożeniem dla mongolskiej przyrody jest niekontrolowane kłusownictwo i handel zabitymi zwierzętami, zwykle gatunkami zagrożonymi wyginięciem, takimi jak: bobak, owca drgali, dziki osioł czy pantera śnieżna. Przyrodnicy alarmują, że to zjawisko może spowodować drastyczny spadek liczebności dziko żyjących gatunków, stanowiących bogactwo narodowe kraju. Dlatego też ekoturystyka i pokrewne jej formy podróżowania, których atutem jest dzika przyroda, zostały uznane za dużą szansę rozwoju gospodarczego kraju i uratowania mongolskiej fauny [236].

Przy Ministerstwie Ochrony Przyrody i Środowiska powstała specjalna instytucja koordynująca rozwój ekoturystyki na obszarach chronionych - Narodowa Służba na

145