PICT5420

Jeśli rodzice ubiegają się o umieszczenie dziecka z określonymi wadami rozwojowymi w przedszkolu integracyjnym czy klasie (szkole) integracyjnej, procedura diagnostyczno-orzc cznieza wygląda tak samo jak przy wydawaniu orzeczeń kwalifikacyjnych o potrzebie kształcenia specjalnego. Orzeczenia takie mogą wydawać wyłącznie publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne.

Mam córkę z zespołem Downa, która jest upośledzona umysłowo w stopniu lekkim. Nie posyłam jej do przed szkolą, bo w pobliżu przedszkola specjalnego nie ma. a w zwykłym byłaby narażona na przeróżne nieprzyjemności ze strony zdrowych dzieci. Czy córka - gdy będzie miała sześć lat - może iść do zerówki przy szkole specjalnej?

Już we wstępie pisałem, żc w polskim prawie oświatowym nie ma takich pojęć, jak „zerówka" czy klasa „0". Istnieje jednak możliwość tworzenia zerowego etapu edukacyjnego, czyli klasy wstępnej, dla uczniów szkół specjalnych (a konkretnie dla dzieci upośledzonych umysłowo, zakwalifikowanych do kształcenia specjalnego na mocy orzeczenia kwalifikacyjnego publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej), którzy nie byli objęci wychowaniem przedszkolnym. Kwestię tę jasno reguluje § 3. ust. 6 Rozporządzenia MENiS z 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (DzU Nr 15. poz. 142). Z przepisu tego jasno wynika, że etap zerowy w szkołach specjalnych dotyczy siedmiolatków, a nie sześciolatków. Nie można zatem zerowego etapu edukacyjnego w szkołach specjalnych mylić z tzw. zerówką w szkołach ogólnodostępnych.

Mój syn jest w pierwszej klasie i ma problemy z czyta• niem, myli literki. Czy u dziecka rozpoczynąjącego naukę jest to naturalne? Czy mogą to być wczesne objawy tak popularnej ostatnio choroby, jaką jest dysleksja? Gdzie udać się po poradę?

Jeśli dziecko w pierwszej klasie ma trudności w nauce czytania i pisania, a nie wynikają one z zaniedbania pcdagogiczne-f52

czy z opóźnień funkcji intelektualnych, to z dużym praw dopodobieństwem może ono być zagrożone dysleksją. Dyslck-sja nic jest jednak chorobą, tylko zaburzeniem. Pomoc takiemu dziecku jest udzielana w formie terapii pedagogicznej. a nie polega na leczeniu.

Dzieci ryzyka dysleksji. choć mają dość dobre możliwości intelektualne i dotąd nie sprawiały jakichś szczególnych problemów. już od pierwszych dni nauki szkolnej mogą mieć trudności z nauką czytania lub pisania. Problemy te - omówione w rozdziale „Dojrzałość szkolna a ryzyko dysleksji* -dość często nic są w porę dostrzegane przez rodziców dzieci idących do szkoły.

Jeśli zauważymy u swego dziecka objawy ryzyka dysleksji lub tylko wydaje się nam. że dziecko zaczyna mieć kłopoty z nauką, to trzeba tymi spostrzeżeniami podzielić się z nauczycielem. Ważne jest. aby był to nauczyciel życzliwy dziecku. Wielu nauczycieli wie. czym jest dysleksją i potrafi w czasie lekcji pomóc dziecku dotkniętemu tą dysfunkcją. Jeśli nauczyciel potwierdzi nasze obawy, to należy szukać pomocy u specjalistów. Na terenie szkoły może to być pedagog szkolny lub psycholog. Jeśli podejrzewamy poważniejsze opóźnienia czy zaburzenia rozwojowe, należy skonsultować się z odpowiednimi specjalistami (psychologiem, pedagogiem, lekarzem) z poradni psychologiczno-pedagogicznej, poradni specjalistycznej rekomendowanej przez Polskie Towarzystwo Dysleksji czy poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.

Czy dysleksji zawsze towarzyszą kłopoty z pisaniem, np. dysgrąfia, dysortogrąfia?

Dysleksji w tym wąskim znaczeniu tego słowa - jako specyficznym trudnościom w czytaniu - bardzo często towarzyszy dysgrafia (trudności /. pisaniem, niski poziom graficzny pisma. czyli brzydkie pismo) czy dysortografia (trudności z opanowaniem poprawnej pisowni, w tym również błędy ortograficzne). Dlatego przez dysleksję w szerokim znaczeniu rozu-

153