S5001367 (2)

z innymi osobami pomoże dzieciom we wszystkich formach aktywności fizy_C/ nej. w których biorą udział. Najlepiej, jeśli do ćwiczeń fizycznych przebiorą w szorty i koszulki. Pozwoli im to nabrać wprawy w obieraniu i rozbieraniu a także swobodniej się poruszać. Dobrze jest, jeśli to możliwe, namówić dzieci oraz gości do zdjęcia butów. Pomoże to stopom rozwinąć. większą wrażliwość.

Dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się

Dzieci z poważnymi trudnościami w uczeniu się nie rozumieją, że są w szkole specjalnej i nie mają świadomości porażki związanej z niedostaniem się do normalnej szkoły. Natomiast dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się, świadome porażki, mogą mieć w związku z tym wiele problemów emocjonalnych i społecznych. Pod względem fizycznym wiele z tych dzieci jest tak samo zdolnych, jak dzieci z normalnej szkoły, mają jednak często bardzo niskie poczucie własnej wartości. Jednym z objawów może być trudność w nawiązywaniu kontaktu wzrokowego.

Nauczyciel musi ocenić, które ćwiczenia zapewnią dzieciom poczucie bezpieczeństwa i satysfakcji z własnych dókonań. Dzieci znajdujące się w grupie mogą być pełne energii albo, jeśli nie wierzą we własne siły, mogą w ogóle nie chcieć się ruszać ani angażować. Aby rozwinąć u tych dzieci świadomość własnego ciała, nauczyciel musi dobrać odpowiednie dla nich propozycje doświadczeń ruchowych.

Dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się prędzej nabiorą pewności i poczucia własnej wartości w ćwiczeniach fizycznych niż umysłowych, gdyż łatwiej im osiągnąć sukces właśnie w zajęciach praktycznych. Ważne, żeby udało im się rozwinąć umiejętności, które już posiadają oraz żeby doświadczyły poczucia satysfakcji z tego, co udało im się osiągnąć. Nauczyciel musi pamiętać, że pracuje z dziećmi zaburzonymi emocjonalnie, które doświadczyły porażki.

Grupa dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się brała udział w zajęciach razem z dziećmi z poważnymi trudnościami w uczeniu się. Dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się doświadczyły niepowodzenia na lekcjach wychowania fizycznego we własnej szkole, natomiast na zajęciach ruchowych w szkole dla dzieci z poważnymi trudnościami w uczeniu się odnosiły sukcesy i jako partnerzy młodszych dzieci czuły się na nich ważne i potrzebne. Widocznym tego dowodem było to, że nigdy me opuszczały cotygodniowych zajęć w tej szkole.

W jednej ze szkół dla siedmio- i ośmioletnich dzieci z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się lekcje ruchu zaczynały się codziennie wcześnie rano. Lekcja trwała często całą godzinę, gdyż dzieci wciąż przypominały nauczycielce o ćwiczeniach, które chciały zrobić, a które ona pominęła. Nauczycielka odkryła, że później dzieci zaczynały pracę w klasie w zdecydowanie lepszym stanie ducha niż wówczas, gdy przychodziły do niej od razu na początku dnia. Pewnego razu w zajęciach brały udział matki niektórych dzieci i dzięki temu każde dziecko miało jako partnera osobę dorosłą. Po zajęciach dwie matki opowiadały, jak wiele ich dzieci zyskały w rezultacie lekcji ruchowych.

Fot 39. Wzajemny uścisk. Starszy chłopiec jako partner młodszego ucznia w szkole Ha dato z umiarkowanymi trudnościami w uczeniu się