91
t rekomendacje kontekstowe: sugerowanie użytkownikowi korzystania z zawar (ości (przez proponowanie linków) i.godnej z tematyką, którą sam wybiera;
• mutacje geolokafizacyjne: dostosowywanie informacji do miejsca, w którym znajduje się użytkownik;
a „zagregowane wspólne filtrowanie": proponowanie treici zgodnych z wyborami penonalizacyjnymi dokonywanymi przez użytkownika, potencjalnie z uwzględnieniem tematyki („polityka”), miejsca przebywania użytkownika („Ameryka Południowa”), czy czasu („Ostatnie 24 godziny”);
• rekomendacje wynikające z profilu użytkownika, w oparciu o zarejestrowane wybory dokonywane przez użytkownika, innego zachowania czy inne dostępne dane, np. z serwisu społeczność iowego (Thurman, 2011).
Wraca/ąc do koncepcji Noama, w opisywanym przez niego systemie ma zniknąć ekonomiczne uzasadnienie poszukiwania masowego audytorium, gdyż reklama będzie zindywidualizowana i adresowana bezpośrednio do widzów, zamiast towarzyszyć poszczególnym pozycjom programowym. Dwie osoby oglądające ten sam program będą mogły otrzymać inne reklamy, jeżeli dzielą je cechy socjodemogra-bczne bądź zainteresowania.
Jest to więc klasyczny scenariusz zmiany paradygmatu, jednak mimo całego en tuzpzmu i wizjonerstwa Noam przyznaje, iż „rzeczywistość rzadko jest czarno-biała, męc prawdopodobnie telewizja wielokanałowa w jakimś stopniu pozostanie i będzie egzystowała obok cyber-telewizji”.
Podobną wizję przyszłości telewizji przedstawia rysunek I.
Znacznie bardziej rozwiniętą koncepcję rozwoju technologii i rynków audio-wizualnych w Unii Europejskiej przedstawiła Komisji Europejskiej w obszernym 'aporcie firma konsultacyjna Andersen (2002). Dostrzega ona możliwość zajścia jed-■giztrzech różnych scenariuszy. Stworzyła w ten sposób pewien wzór dla przyszłych P»t tego typu,
Zamawiając to studium, Komisja Europejska zaleciła skoncentrowanie się na Iwtjdi czynnikach technologicznych, gospodarczych i rynkowych oraz na roz-bfiSKgulacji prawnej, które wpłyną na rozwój europejskiego sektora audiowizual-*V»do20J0 r. firma Andersen w swojej analizie w pewnym stopniu uwzględniła tPMMwnmtów, koncentrując się na dwóch aspektach. Pierwszy, to zdolność konchę do wyboru i kontrolowania odbieranych treści, co miało umożliwić ocenę dobroatanu z punktu widzenia oferty audiowizualnej oraz stopień realizacji Interesie ogólnym, takich jak różnorodność kulturowa i pluralizm. Drugi, “■ropejskiejpj przemysłu audiowizualnego, mierzona wpływami z dwóch owych źródeł finansowania - reklamy i wydatków konsumentów.