Sam Zrobię88 6 (9)

Podstawowe elementy 3-stanowisko-wego kojca dla cieląt

Oznaczenie na rysunku	Liczba <«t.)	Wymiary listew i płyt (mm)
A	1	50x100x1840
B	6	50x50x1670
c	2	50x100x1840
D	6	50x50x390
E	9	25x75x600
F	6	50x50x1217
0	6	50x100x1345
H	12	25x100x585
I	57	25x50x585
J	5	10x300x480
K	6	25x60x840
L	6	25x50x290
M	6	25x100x600 •
N	3	10x340x400
0	2	10x1220x2500

Według zootechnicznych wskazań chowu bydła cielęta w okresie karmienia mlekiem lub preparatem mlekozastępczym powinny być trzymane w pojedynczych kojcach.

Do indywidualnego chowu cieląt są stosowane w naszym kraju kojce typu „Mepro-zet". Są one zamykane, bez uwięzi dla zwierząt. Praktyka wykazała jednak, że w kojcach tych jest trudno utrzymać czystość.

Prawidłowa konstrukcja kojca powinna być taka, aby umożliwiała łatwy dostęp do cieląt i utrzymanie czystości. Wymagania te zapewnia kojec z otwartą tylną ścianą, uwięziami oraz szczelinową podłogą, na którą nie stosuje się ściółki.

Na rysunkach jest pokazany 3-stano-wiskowy kojec zrobiony z drewnianych listew. Jego przegrody pionowe są zbudowane z płyty wiórowej (najlepiej jeśli jest ona dwustronnie laminowana). Cielęta przywiązuje się lekkim łańcuchem gospodarskim zamocowanym pionowo do przedniej ściany kojca. Łańcuch z jednej strony jest zakończony kółkiem nawleczonym na pionowy pręt stalowy o średnicy 10 mm (lub rurką 1/2") z drugiej zaś - obróżką z paska skórzanego lub taśmy konopnej. Cały kojec może być zrobiony z drewnianych listew. Ich wymiary i ilość są podane w tabeli. Elementy konstrukcji łączy się wkrętami do drewna (wykonać wstępne nawiercenia, szczególnie w wąskich listwach). Powinny to być wkręty miedziane ze łbami stożkowymi. Dolne wiązania można wykonać ze łbami i nakrętkami sześciokątnymi. Elementy drewniane należy zabezpieczyć pokrywając je gorącym pokostem (2-krotnie) oraz lakierem bezbarwnym.

(bp)

3-stanowiskowy kojec dla cieląt: a—widok ogólny, b-z boku, c-zgóry

Traki

własnej

konstrukcji

Wśród naszych Czytelników są konstruktorzy różnych urządzeń. Ostatnio wpłynęły do redakcji dwie propozycje traków, wykonane przez domowych majstrów. Przedstawiając je krótko zachęcamy następnych konstruktorów do pokazania swoich urządzeń do cięcia drewna. Może są one bardziej wydajne i pomysłowe.    (z, a)

Trak panów Czesława i Wiesława Sobczaków z Rzepczyna w woj. koszalińskim. Wyciągarka traka pochodzi ze starego stertownika słomy, rolki ze skasowanego taśmociągu, agregat z pasem transmisyjnym-z młockarni. Moc silnika 10 kW, średnica piły-800 mm, wydajność 3-4 m³ w ciągu 8 h, obsługa 2-3 osoby.

Trak pana Antoniego Piechockiego z Pęczerzyna (woj. koszalińskie). Moc silnika 15 kW, tor przesuwu - ceowniki i kątowniki. Możliwość zmiany wielkości pil tarczowych (1000 i 600 mm) oraz możliwość wyboru grubości cięcia, wydajność 8 nr w ciągu 8 h.

Fot. Aleksander Małkiewicz

9