Pozwala to łatwo dostrzec, że „miękkość” wymowy |o i w dwojaki sposób oznaczona w pisaniu, a mianowicie znakiem diakrytycznym lub samogłoską „i”.
Z kolei przejście do analizy słuchowo - wzrokowej kill przykładów doprowadzi do zaobserwowania prawidłowo^ i że:
- zmiękczenia przez „kreskę” (ś, ć, ń, ź, dź) występują przed spółgłoskami, na początku i w środku wyrazu, a także im końcu wyrazu.
- miękkość spółgłosek zaznaczona jest samogłoską „i” (si, 11 ni, zi, dzi) przed samogłoskami; jednej głosce w zapisie od powiadają dwie litery.
Poza tym nieodzowne jest zwrócenie uwagi na inny rodzili zmiękczenia, kiedy „i” występuje równocześnie jako zmiękczę nie i samogłoska sylabotwórcza (zima, cicho, sito itp.). Wym zów z tego typu zmiękczeniami nie jest wiele i na ogół spin wiają mniej trudności w pisaniu.
Dla utrwalania zasad pisowni zmiękczeń i opanowania umie jętności czytania i pisania wyrazów nowych, stosować trzebn ćwiczenia oparte na zasadzie morfologicznej, tj. wyjaśniajs\ce| poprawną pisownię odmian wyrazów, poprzez przekształcanie ich form podstawowych.
Po poznaniu zasad pisowni wyrazów z miękkimi spółglo skami należy stosować (jak w każdym materiale ortografie/ nym) szereg ćwiczeń utrwalających ich pisownię, prowadząc do wytworzenia prawidłowych skojarzeń słuchowo - wzrokowo ruchowych, a co za tym idzie nawyków poprawnego pisania.
Zestawy wyrazów, przykłady: ci - babcia, ciastko, ciocia, cielą, pociąg, cieplarnia, cień, ciemno, ciepło, kociak, Maciek, Miecio, wycieczka ni - Hania, Henio, piekarnia, czytelnia, niebo, niebieski, pustynia, leniuch, latarnia, Gdynia
v/ - Kasia, Zosia, Jasio, mamusia, sąsiad, siedem, jesień, siostra, osioł, nasiona, siano, zi - Kazio, ziarno, ziemia, bazie, gałęzie, ziemniak, zięba, jezioro, koziołek, zioła,
• li - dziadek, Madzia, Jadzia, dzień, dzieci, dziewczynka, dzięcioł, łodzie, tydzień, łabędzie, dziób, dziupla, dziura, Tadzio.
Zmiękczenia spółgłosek przez znak diakrytyczny na początku i w środku wyrazu.
ć - ćma, boćki, ćwiczenie, ćwierka, ń - kaczeńce, słońce, bańka, pomarańcze, pończochy, ś - Adaś, śliwka, śniadanie, Baśka, świeci, czereśnia, świetlica, wiśnia, śnieg, świerk, ślimak, środa, maślanka, świnka, świeczka, śpiewa, śpi, ź - źrebak, źle, woźny, koźlę, kuźnia, źródło, późno, dź -dźwig, dźwignia, dźwięk, niedźwiedź, Jadźka.
Zmiękczenia spółgłosek przez znak diakrytyczny na końcu wyrazu:
ć - nić, zaglądać, pamięć, pięć, zapalić, ń - koń, słoń, leń, jeleń, cień, uczeń, ogień, jabłoń, jesień, ś - tatuś, Jaś, Staś, Michaś, miś, wieś, proś, ź - gałąź
dź - łódź, Łódź, śledź,
ść - kość, iść, liść, maść, sześć, ość, gość, jeść.