Scan0052 (10)

-    Floss - odezwałam się - sama powiedziałaś to wcześniej i miałaś rację. Tonio nie może iść do więzienia. Wszyscy się z tym zgadzamy. Ja sama nie wytrzymałabym tego choć raz, a co dopiero dwa. Musimy coś zrobić.

-    Major - stwierdziła Floss i było widać, jak wielki niesmak wywołuje u niej to słowo. - Major albo Kraina Magii? Tak?

-    Może go nie skażą - odezwał się Nicholas, zupełnie jakby chciał zmienić temat. - Może przejmujemy się na wyrost. Możemy spróbować.

Przeszedł go dreszcz.

-    Ja nie czuję się w tej kwestii zbyt pewnie, ale może wszyscy inni owszem i tylko ja o tym nie wiem?

-    Ja też nie - odparłam.

Łucja pokręciła głową. Max i Tonio tylko popatrzyli na Floss i myślę, że właśnie to spojrzenie przesądziło, a także więź między Toniem a Floss. Opuściła głowę i straciła rezon. Powiedziała cichutko:

-    Dobrze, dobrze. Wymyślę coś, żeby to zadziałało.

„Malutki teatr uliczny!”

Zastosowaliśmy się do rady Lucji. Pomaszerowaliśmy do fabryki czekolady i staraliśmy się nie myśleć o niczym poza Piękną i Draniem. Szło mi świetnie aż do chwili tuż przed podniesieniem kurtyny. Wtedy to Tonio wpadł za kulisy i poinformował:

-    Jest mnóstwo pustych miejsc.

Max poderwał głowę.

-    Ale przecież wszystko wyprzedaliśmy.

-    Wygląda na to, że plotki wreszcie nas dopadły. Knobbe Trzeci jednak miał rację - stwierdził Tonio, patrząc na mnie.

Westchnęłam.

-    Bardzo często ma rację. To naprawdę męczące. Tonio zdołał się uśmiechnąć. Reszta stała stłoczona,

aż odezwał się Max.

-    Dobra chłopcy i dziewczęta, pora grać.

Zdawało się, że wszyscy naraz wzięliśmy oddech

i przedstawienie się zaczęło.

To było dobre przedstawienie. Jedno z najlepszych. Więź pomiędzy Banitami a publicznością była zupełnie jak gruby świetlisty kabel, lina, po której przez całą noc wędrowały słowa i magia.

105