50
pfy/e uczenia sit i wykorzystanie półkul mózgowych
sić się ściśle do twojej osoby, ponieważ posługujesz się kon- j glomefatem dwóch lub więcej stylów uczenia się. Chociaż i Jesteśmy mocni w jedym stylu uczenia się, nie oznacza to i Jednak, że w pewnych sytuacjach zaniedbujemy posługiwa- j nie się innymi. Dlatego będziesz musiał zapoznać się z charakterystyką każdego stylu, by przekonać się, które fragmenty j stosują się do ciebie, mimo że dany opis jako całość może nie pasować ściśle do twojego profilu osobowościowego, Jeśli na ! przykład nie odpowiedziałeś precyzyjnie na pytania testu. Może się zdarzyć, że w pracy korzystamy z innych zmysłów i wypełniąjąc kwestionariusz identyfikowaliśmy się z naszą „zawodową personą”. W takim przypadku może się okazać, że masz kilka stylów uczenia się - styl wykorzystywany w pracy, podczas obcowania z innymi oraz swój własny, prywatny styl.
Zestawienie zamieszczone na stronach 48-49 pokazuje niektóre z głównych różnic istniejących między wzrokowcami, słuchowcami, dotykowcami i kinestetykami. Charakterystyki te nie mają w zamierzeniu stanowić systemu umożliwiającego przyporządkowanie ludzi raz na zawsze do danej kategorii; umożliwiają one raczej stworzenie naszego własnego profilu osobowościowego, pomagają nam lepiej się komunikować oraz łatwiej i szybciej uczyć. Rozdziały od 10 do 17, poświęcone ośmiu superłączom edukacyjnym, przedstawiają pełen opis kombinacji stylów uczenia się z preferencjami dotyczącymi półkuli mózgowej oraz ich zastosowanie w procesie szybkiego uczenia się.
aMB *^ 3*^5^ -S
W
śsSsfes sgsSs
i.
W?
Mózg dzieli się na dwie półkule czy też połowy - prawą i lewą. Chociaż wszyscy używamy obu stron mózgu, wiele osób przetwarza i przechowuje informacje, posługując się częściej jedną ze stron, a więc wykazuje preferencję dotyczącą wykorzystania półkul mózgowych. Preferencja ta rozwija się, gdy określonych ścieżek nerwowych używamy częściej niż innych, rozwijając je w wysokim stopniu: stajemy się coraz bardziej biegli w posługiwaniu się tą, a nie inną półkulą. Nie znaczy to jednak, że nie jesteśmy zdolni do posługiwania się drugą półkulą mózgową, lecz tylko to, że gdy częściej wykorzystujemy jedną półkulę, z czasem staje się to dla nas łatwiejsze i bardziej naturalne.
Jeśli ktoś otrzymuje polecenia w sposób, który nie odpowiada jego preferencji dotyczącej półkul mózgowych, wówczas uczenie się zabiera mu więcej czasu, sprawia mu kłopot lub w ogóle się nie udaje. Tymczasem gdy komunikujemy się w sposób, który odpowiada naszej preferencji dotyczącej półkul mózgowych, nauka przychodzi nam łatwiej i szybciej.
Naukowcy pomagają nam w zrozumieniu niektórych właściwości prawej i lewej półkuli mózgu. Każda z nich „patrzy na świat w odmienny sposób. Dlatego ten, kto przetwarza większość informacji za pośrednictwem prawej strony móz-