skanowanie0003

84 Harold Pinter

składa i ustawia przed sobą gazetę, zaczyna jeść. Meg wchodzi przez drzwi na prawo.

Smakuje ci?

PETER

Bardzo.

MEG

Wiedziałam, że będzie ci smakowało, (siada przy stole) Masz gazetę?

PETER

Tak.

MEG

Dobra?

PETER

Niezła.

MEG Co piszą?

PETER Nic specjalnego.

MEG

Wczoraj przeczytałeś mi parę ładnych kawałków.

PETER

Tak, ale... jeszcze nie skończyłem.

MEG

Powiesz mi, jak będzie coś ciekawego?

PETER

Powiem.

MEG (po chwili)

Napracowałeś się dziś rano?

PETER

Nie. Odstawiłem tylko kilka starych leżaków. Trochę posprzątałem. MEG

Ładnie na dworze?

PETER Bardzo ładnie.

MEG (po chwili)

Stanley już wstał?

PETER

Nie wiem. Wstał?

MEG

Nie wiem. Jeszcze go nie widziałam.

PETER

No, to jeszcze nie mógł wstać.

MEG

Nie widziałeś go na dole?

PETER

Dopiero co przyszedłem.

MEG

Pewnie jeszcze śpi. (rozgląda się, wstaje, podchodzi do kredensu, otwiera szufladę, wyjmuje z niej parę skarpet, włóczkę i igłę, wraca do stołu) Kiedy wyszedłeś dziś rano?

PETER Jak zwykle.

MEG

Ciemno było?

PETER Nie, widno.

MEG (zaczyna cerować)

Ale czasem wychodzisz rano i jest ciemno.

PETER To zimą.

MEG Aha, zimą.

Pauza.

Co czytasz?

PETER

Dziecko się komuś urodziło.

MEG

Nie może być! Komu?

PETER

Nie znasz jej chyba.

MEG

Komu, Peter, komu?

PETER Jakiejś kobiecie.

MEG

Jak się nazywa?