skanowanie0007

nionymi na wstępie barierami postępu społecznego. W ramach tych przygotowań należy natychmiast podjąć dyskusję nad Planem zabezpieczenia społecznego przedstawionym w Raporcie w celu uzgodnienia różnych interesów i dopracowania szczegółów. Odkładanie tego na okres powojenny mogłoby znacznie opóźnić realizację Planu.

Uważał, że podjęcie w krótkim czasie dyskusji nad Planem, może mieć znaczenie mobilizujące. Twierdził, że dla większości łudzi biorących udział w wysiłku wojennym celem walki jest życie lepsze niż przed wojną. Sądził, że jeśli zostanie im przedstawiona konkretna propozycja rozwiązywania problemów na rzecz tworzenia tego lepszego tycia, jeszcze bardziej aktywnie włączą się do walki.

Bewuidge wyrażał przekonanie, że Plan powinien być już uzgodniony w momencie zakończenia wojny, gdyż będzie to najhardziej dogodna pora na przeprowadzenie zmian. Wojna jednoczy naród i bazując na tym poczuciu wspólnoty narodowej można zaproponować społeczeństwu zmiany, które byłyby dla niego trudne do zaakceptowania w czasie pokoju.

Poza wymienionymi częściami Raport zawiera szereg aneksów. Najważniejszy z nich — Aneks A — to memorandum rządowe na temat kosztów realizacji Planu, zabezpieczenia społecznego. W aneksie zamieszczono wiele tabel dotyczących zasiłków, w tym emerytalnych, składek, rozliczeń między stronami ubezpieczeń, sposobu finansowania pomocy społecznej, ochrony zdrowia i zasiłków na dzieci. W aneksie zawarto również zestawienia przedwojennych kosztów zabezpieczenia społecznego oraz wynikających z Planu.

Aneks B stanowi krótką charakterystykę obowiązującego systemu zabezpieczenia społecznego poczynając od Ustawy o ubogich po czasy współczesne. Omawia stan istniejących ubezpieczeń społecznych i pomocy społecznej.

Aneks C przedstawia listę organizacji pozarządowych i instytucji oraz osób prywatnych, które przedstawiły rządowi opinię na temat Planu.

W Aneksie D omówiono szczegółowo zagadnienie ubezpieczeń wypadkowych i chorobowych związanych z zatrudnieniem.

Aneks E stanowi analizę kosztów administracyjnych aktualnie istniejących ubezpieczeń w 5 odrębnych grupach:

—. ubezpieczenia, dobrowolne realizowane przez instytucje komercyjne;

—    ubezpieczenia przemysł owe;

—    ubezpieczenia.pracodawców przeciwko odpowiedzialności cywilnej;

—    ubezpieczenia realizowane przez Stowarzyszenie Pomocy Wzajemnej;

—    obowiązkowe ubezpieczenia społeczne realizowane przez państwo.

Aneks F przedstawia zestawienie poziomu ubezpieczeń społecznych w różnych państwach wg, grup ryzyk ubezpieczeniowych.

2. PLAN ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

Jak już wspomjnałam najbardziej rozbudowana jest piąta część Rąportu stanowiąca projekt systemu zabezpieczenia społecznego w Wielkiej po wojnie. W oparciu o analizę stanu zabezpieczenia społeczoegow okresie międzywojennym i sytuacji społecznej, Beveridge przedstawił projekt, reiormr które w zamierzeniu miały .stworzyć jednolity i wszechstronny system, stawiający sobie jeden podstawowy cel: eliminację ubóstwa z życia społecznego w Wielkiej Brytanii.

Podstawową rolę w realizacji tego celu miał spełnić rozbudowany system ubezpieczeń społecznych, zapewniający każdemu obywatelowi, na podstawie wpłaconych przezeń składek, minimalny dochód w każdej sytuacji przerwy w zarobkowaniu czy utraty środków utrzymania.

System ten miał być uzupełniany przez inne metody zabezpieczenia sp-ołecz* nego: pomoc społeczną, ochronę zdrowia i rehabilitację, ubezpieczenia dobrowolne oraz pewne posunięcia państwa przeciwdziałające powstawaniu problemów społecznych: wprowadzenie zasiłków na dzieci oraz politykę, zapobiegania bezrobociu.

przerwy w zarobkowaniu, zdrowia i choroby,

Beveridge zakładał więc, że likwidacja ubóstwa powinna nastąpić w drodze podwójnej redystrybucji dochodów: pionowej, realizowanej za pośedjńctwem systemu podatkowego, z którego byłaby finansowana pomoc społeczna, zasiłki na dzieci oraz częściowo ochroną zdrowia i rehabilitacja oraz poziomej przez rozbudowany system ubezpieczeń społecznych obejmujący wszystkich obywateli i wszystkie powszechne ryzyka socjalne. Redystrybucja pozioma zachodziłaby zatem między samymi ubezpieczonymi w okresach lepszej i gorszej sytuacji materialnej, w okresie pracy i wieku produkcyjnego i starości.

System ubezpieczeń społecznych

Podstawowe zatem znaczenie w eliminacji ubóstwa miałyby ubezpieczenia / społeczne. Po to, by dobrze tę funkcję realizowały, powinny być zorganizowa- 1 ne według następujących zasad:    i

1.    Powszechność — rozumiana jako objęcie ubezpieczeniami społecznymi \ wszystkich obywateli, niezależnie od sposobu uzyskiwania środków utrzymania, płci, wieku i wysokości dochodów, jak też jako uwzględnienie w systemie wszystkich powszechnie występujących ryzyk socjalnych.

2.    Klasyfikacja — zakładając powszechność ubezpieczeń trzeba jednak I uwzględnić różnorodność sposobów uzyskiwania środków utrzymania, jak też zagrażających poszczególnym grupom ubezpieczonych ryzyk socjalnych, Diate-