skanowanie0017

83

^odstawowe właściyyości błony komórkowej

masie cząsteczkowej około 100 kDa. Łańcuch polipeptydowy B3SE jest zbudowany z 929 reszt aminokwasowych i przechodzi wielokrotnie przez całą grubość błony komórkowej (~10x). Białko 3 szczytu elektroforetycznego należy do grupy białek fcansbłonowych, które regulują transport anionów głównie w procesie usuwania CO_z z krwinek czerwonych na drodze wymiany HC0₃ na Cl.

p: Podobnie jak cząsteczki lipidów, również białka mogą się przemieszczać w płasz-■■y "nii błony, o czym można się przekonać doświadczalnie. Jedno z doświadczeń ■polega na fuzji komórek dwóch różnych gatunków, np. myszy i człowieka UL D. Fryc i M. A. Edidina, 1971). Białka błonowe wytworzonych hybrydów, powsta-vch z fuzji komórek myszy i człowieka, są początkowo umiejscowione w odpowiednich połówkach błony komórkowej. Po upływie kilkudziesięciu minut (30-40 min) następuje całkowite wymieszanie się w błonie komórkowej hybrydy białek mysich B|ndzkimi. Zjawisko to można wytłumaczyć możliwością swobodnego przepływu l Małek w płaszczyźnie błony komórkowej. Dyfuzję białek można było opóźnić lub zahamować, obniżając temperaturę doświadczenia (ryc. 3.1.11). Nie wszystkie białka

I fc3.UI. Schemat zachowania się białek błonowych po wytworzeniu hybrydów mysio-ludzkich. Białka Ittbaowe hybrydów, powstałych z fuzji komórek myszy (A) i człowieka (B), są początkowo rozmiesz--r-re w odpowiednich połówkach błony komórkowej (C). Po upływie kilkudziesięciu minut następu-Hpolcowite wymieszanie się w błonie komórkowej hybrydy białek mysich z ludzkimi (D). Białka błonowe comórek myszy i człowieka zostały różnie oznaczone odpowiednimi przeciwciałami, sprzężonymi

I^ffiaorochromami (fluoresceiną i rodaminą). Obserwując proces fuzji i mieszania się białek błonowych Kanrfkroskopie fluorescencyjnym można odróżnić położenie białek po kolorze: rodamina fluoryzuje Epaswono, a fluoresceiną zielono