skanowanie0026 (46)

wykształcania fenotypu komórek epidermalnych u roślin okiytonasiennych w ogóle i da się tych dwóch determinant rozdzielić, komórki epidermalnc mają bowiem to samo pochodzenie, jak i podobną pozycję względem swego otoczenia - każda kontaktuje się ze środowiskiem zewnętrznym.

Interesującym zjawiskiem jest odkryty przez Kurczyfoką proces wykształcania się ! typu epidermalnego w warstwach korowych, a więc we wnętrzu łodyg wierzby, kory, które ani nie mają odpowiedniego pochodzenia - nie wywodzą się z protodcrmy. i nie kontaktują się ze środowiskiem zewnętrznym, skąd może płynąć sygnał do twt struktur izolujących powierzchnię kontaktu, tworzą warstwę wewnętrzną i wykształcają! zgrubiałe, pokryte kutykulą ściany odosiowc (rys. 15-5). Przyczyna tego zjawiska nie znana.

Epiderma wewnętrzna u wierzby jest typowym przykładem heterotopii, polegającego na pojawieniu się w rozwoju danego organizmu wiclokomórkt często w wyniku mutacji, określonego wzoru różnicowania w niewłaściwym mit W literaturze bardziej rozpowszechnione jest drugie pojęcie - heterochronil wiska odnoszącego się do pojawienia się danej cechy fenotypowej w niewłaściwymi sic. Obydwa te terminy zostały wprowadzone jeszcze przez Haeckla. Przykładem hetr-rotopii i heterochronii, zjawisk znanych bardziej pod nazwą efektów homeotycznycfc. są cechy mutantów kwiatowych Arabidopsis i Antirrhinum, o których będzie mewa w rozdz. 15.3/t. 2.

Doświadczenia z ablacją laserową komórek w merystcmic korzenia poi zniszczone komórki strefy wolnorosnąccj (QC; ang. ąuiescent cenne) są zast$

Ryt. 15-6. Obszar korowy łodygi Safec z widocznymi worstwtmi wewnętrznych ępkłarmalnych (s&zaou) Zdjęoe z pracy Btyi czyrttkitj Epiderma #***rotna łodyg szczególny przypadek postarzana ' derma!neęo. Wyd. UrtwersyMu zgodą