0000034

W walce o dobrą postawą należy również zwrócić uwagą na przeżycia psychiczne zarówno w szkole, jak i w domu, np. po przeżyciach nieprzyjemnych wrażliwe dziecko „garbi sią”, co może stać sią nawykiem.

PROFILAKTYKA KALECTW

PROFILAKTYKA KALECTW NA WSI

Bez wzglądu na to, jakimi narzędziami posługuje sią człowiek w swej pracy na wsi, zawsze powstają okoliczności mogące być przyczyną urazów. Urazy, które w swym końcowym zejściu nie sprowadzają wyraźnego kalectwa, nie mają praktycznego znaczenia poza okresową niezdolnością do pracy. Istnieją natomiast urazy, które powodują trwałe kalectwo narządu ruchu. Problem ten nabiera szczególnego znaczenia obecnie, kiedy wieś jest zmotoryzowana, zmechanizowana i zelektryfikowana. Mieszkańcy wsi nie obeznani należycie z niebezpieczeństwem, jakie może sprowadzić na nich ten ułatwiający życie postąp, są bardzo często narażeni na ciężkie kalectwa. Stąd wynika wielka rola lekarza wiejsk^;ego:

Ryc. 123. Założenie paska z przodu lub lejcy zabezpiecza dziecko przed wadą postawy, dziecku daje swobodą poruszania sią, a matce pewność poczucia bezpieczeństwa dziecka.

Ryc. 124. Opis w tekście.

leczyć te przypadki urazowe, jeśli to leży w jego mocy, lub też jak najwcześniej kierować je do właściwych ośrodków leczniczych. Ręka jest narządem, który najczęściej ulega urazom. Chirurgia ręki stoi obecnie na tak wysokim poziomie, że stanowi wyodrębniony dział w chirurgii. Na okaleczenia ręki należy więc zwrócić szczególną uwagę, gdyż udzielenie właściwej pomocy we wczesnym okresie może niejednokrotnie zadecydować o przydatności do pracy na wsi.

Najbardziej racjonalnym podejściem do kalectwa na wsi iest zapobieganie mu przez pogadanki, filmy pouczające i przestrzeganie przepisów bhp.

Nie mniej ważnym zagadnieniem jest profilaktyka kalectw u dzieci wiejskich. Ze statystyki wynika, że najwięcej wypadków powodujących amputacje u dzieci powstaje w mie-

151