0074

75

wieziony do Wilna. Co najrychlej kazał go Mura-wiew leczyć , podczas czego niezaniedbywał rozmaitych pokus, obiecując mu zupełne przebaczenie i nowe względy, byle tylko podał projekt uśmierzenia powstania. Przypuszczono doń nawet żonę jego; Sierakowski pozostał atoli stałym, wiedząc z doświadczenia , co przerzeczenia znaczą w uściech Moskala. Łaknący krwi srogi Murawiew, nie czekał teraz na wyzdrowienie jeńca; dnia 17. czer-. wca wywleczono go na plac tracenia , gdzie z przytomnością umysłu wymawiając słowa : „Ojcze! bądź wola Twoja w niebie i na ziemi“, uwisł na szubienicy.

Siencewicz Karol, syn parocha unickiego, poległ w utarczce z Moskalami pod Faisławicami w r. 1863.

Sierpiński, poległ w walce z Moskalami pod Grochowiskami dnia 18. marca 1863.

Sikorski Władysław, student gimnazjum tarnowskiego, poległ w walce pod Grochowiskami dnia 18: marca 1863.    K.

Sipowicz Karol, za wyrokiem Murawiewa stracony w Wilnie dnia 7. sierpnia 1863.

Skałkowski Mieczysław, gimnazjalista, poległ w utarczce z Moskalami pod Panasówką dnia 3. września 1863.

Skąpski, z Galicji, zginął w utarczce pod Białą we wrześniu 1863. ugodzony    kulą    w    czoło.    Zwłoki

pochowano w Jędrzejowie.    K.

Skalski Adolf, rodem z    Lubelskiego,    bawiąc

w Konstantynopolu na odgłos o powstaniu przybył do Polski i przyjął służbę najprzód w oddziale Matkowskiego, później Sieńkiewicza, zapadłszy atoli na zapalenie płuc, umarł w Walawce dnia 4. listopada 1863.    K.

Skibiński Jan, z Będzina, umarł w Krakowie dnia 2. kwietnia 1863. zrań odebranych w bitwie pod Chrobrzem.    K.