Image005201

KAIR

brze» rzekł Kadi «odprowadzić go do więzienia». Nazajutrz kazał go znowu przyprowadzić przed siebie i tak mówił w obliczu wszystkich przytomnych: «Słuchaj AbdallahL. Śnił mi się dziś w nocy sam Mahomet, i radził, abym ci głowę ściąć kazał, ale że ja w sny nie wierzę, dałem tylko rozkazy, aby cię zaprowadzono do domu war jato w, gdzie przez całe życie pozostaniesz». — I tak się stało.

Idźmy stąd teraz do pobliskiej łaźni, gdzie się opłóczem z piasku i kurzu, które hamxin wciąż niesie z pustyni i odpocząwszy parę godzin, doczekamy się czasu, w którym słońce mniej dopiekać będzie. Arab w zielonym turbanie, z gołemi ramionami, w niebieskim fartuchu od szyji do kolan spadającym, prowadzi nas ciemnym, brudnym i małym korytarzem, środkiem którego rynsztok płynie i otwiera niziuchne drzwiczki. Zdaje nam się, że wchodzim do chlewka i już się wracać chcemy. Lecz otóż za temi drzwiczkami, obszerna i piękna sala, z wysokiem sklepieniem jak w jakim luterskim kościele5 sto okienek z szkła wypukłego, błyszczy w sklepieniu i oświeca dostatecznie salę. Naokoło marmury, posadzki wykładane pięknym marmurem w desenie, w pośrodku staw marmurem białym wycembrowany, a w środku stawu fontanna aż do sklepienia tryskająca i spadająca brylantowym deszczem. Naokoło stawu siedzą Araby i Turcy i palą fajki. W końcu sali znajduje się spora alkowa otwarta, gdzie na szerokich tapczanach leżą materace, a na tych materacach obwinięci

4¹