10578101

G7

ców zawartych w paszy, w postaci moczu wydzielany bywa.

Obawu, aby rola niczasilana solami potażo-wcmi nic wyjałowiła sic, jest niedorzeczny, wyjąwszy jeżeli ciągle uprawia się rośliny, wiele potażu potrzebujące, n. p. tytoń, kapustę, rzepę. Z pomiędzy nawozów obfitujących w potaż, jakie każdy rolnik mieć może, główne są popiół i mocz; a chociaż w większej części gospodarstw wywozi je się zazwyczaj bardzo mało na pola, przecież nic ustaje urodzajność, byle zresztą były dobrze nawożone, uprawiane i korzystano z nich stosownym płodozmianem. Nawożąc obficie obornikiem, którego nic polewano i nic mięszano umyślnie z gnojówką, dajemy na mórg 20 do 25 fnt. potażu; gdy jeden dobry zbiór koniczu, ziemniaków lub buraków', odbiera wspomnionćj powierzchni ziemi 40 do 50 funtów tego ciała. Rola dostarcza ciągle swego zapasu potażu, bez widocznego ubytku w niej pierwiastku, bo prawie wszystkie ziemie i kamienie zawierają go znaczną ilość w stanie nierozpuszczalnym, a dopiero przez coroczne zwietrzenie minerałów, część jego staje się rozpuszczalną i służy roślinom na pokarm. Nawiezienie palonem wapnem pomnaża ilość po-