10578601

192

się bez guana. Doskonałość tę osiągną one wtenczas, gdy za pomocą pomocniczych nawozów, zyskają lepsze urodzaje paszy i słomy, o skutkiem tego o tyle pomnożą obornik, że go wystarczy do zupclnct/o i obfitego nawiezienia wszystkich gruntów. W Górnej Luzaeji, w Sa ksonii znajduje się już dzisiaj kilka takich go spodarstw.

Gatunki guana, znajdujące się teraz w handlu, przychodzą do nas z Ameryki albo z Afryki: amerykańskie pod nazwą: guano pcruwjań-skie, boliwijskie, chilijskie, sylandzkic, patagońskie, afrykańskie zaś pod nazwą: guana afrykańskiego, kapskiego albo saldanhabajskie-go sprzedawane bywają. Z tych wszystkich gatunków dobre jest tylko guano peruwiańskie; wszystkie inne gatunki są liche i mniej więcej wypłukane.

Wsponmione wyżej guano z Afryki, szabo albo iszaboe, odznaczało się bardzo ciemnym, czarno-brunatnym kolorem. Gatunek ten wyczerpał się od kilku lat, jak wiemy z pewnych doniesień, możemy go przeto pominąć.

Na nazwiska jednak mniej zważać należy, gdyż je handlujący wedle potrzeby i upodobania nadają. Pewną zasadą do ocenienia warto-