13052 Img10292

13

ŁAŃCUCH MASAŻU

(z tradycji gier sensytywnych — Encountertradition)

CELE

Ta gra interakcyjna pomaga dzieciom odprężyć się i stworzyć miłą atmosferę. Każde dziecko jest w kontakcie z dwojgiem innych i może spróbować uczynić w prosty sposób coś dobrego dla kolegi lub ewentualnie dla siebie. Dzieci mogą jednocześnie rozszerzyć możliwości wyrazu za pomocą rąk i głosu oraz poćwiczyć umiejętność postrzegania drugiego.

UCZESTNICY

Wszyscy powyżej 10 lat. Zakłada się, że dzieci znają się dobrze i panuje wśród nich pełna zaufania atmosfera. Wielkość grupy jest dowolna.

CZAS TRWANIA

Na grę należy przeznaczyć 10 minut.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym wam dzisiaj zaproponować pewną grę interakcyjną. Ustawcie

¹-^f krzesła w kręgu i usiądźcie... Odwróćcie się plecami do sąsiada po lewej

stronic, tak że sami będziecie mieć przed sobą plecy sąsiada z prawej. Krzesła muszą jednak stać jak na początku, oparciem skierowanym na zewnątrz kręgu...

Odległości między nimi powinny być na tyle duże, żeby każdy mógł swobodnie położyć rękę na plecach sąsiada z przodu...

Zaraz dam wam znak, abyście delikatnie zaczęli masować plecy dziecka przed wami. Po takim masażu powinno ono się czuć dobrze, a mięśnie powinny być rozluźnione. Żebyście zrobili to prawidłowo, zwróćcie uwagę na moje wskazówki:

Każdy ma reagować na masaż za pomocą dźwięków, które dadzą masującemu do zrozumienia, na ile masaż się podoba. W ten sposób masowany pokaże, kiedy chciałby być mocniej, a kiedy delikatniej masowany. Jednak nie rozmawiajcie, możecie dawać sygnały tylko za pomocą różnego rodzaju dźwięków...

Podczas wysyłania sygnałów należy jednocześnie nie zapomnieć o odbieraniu dźwięków sąsiada z przodu.

Czy zrozumieliście zasady gry?... Zamknijcie więc oczy i zaczynajcie masaż. Nie rozmawiajcie, wydajcie z siebie dźwięki, aby poinformować swojego masażystę o tym, czego sobie życzycie... Uważajcie na sygnały dziecka z przodu... (2 min.)

Przerwijcie teraz na chwilę. Otwórzcie oczy i odwróćcie się w drugą stronę tak, żebyście mieli przed sobą sąsiada z lewej strony... Teraz zamknijcie oczy znowu i zacznijcie masować nowego partnera przysłuchując się jego sygnałom i samemu wysyłając dźwięki... (2 min.)

Zatrzymajcie się. Chciałbym, abyście porozmawiali teraz ze swoimi sąsiadami, jak się wam udała zabawa. Opowiedzcie sobie, jak czuliście się, gdy masowaliście jednego z partnerów i kiedy byliście masowani.

—    Czy prawidłowo odebraliście sygnały partnera?

—    Czy potrafiliście się dobrze skoncentrować na partnerze?

Macie na rozmowę 2 minuty...

Teraz odwróćcie się i porozmawiajcie z drugim dzieckiem o eksperymencie. Macie na to znowu 2 minuty...

KRYTERIA OCENY

□    Jak się teraz czuję?

□    Co podobało mi się szczególnie?

□    Co sprawiło mi trudność?

□    Czy ktoś mnie już kiedyś masował? Kiedy to było?

□    Kiedy nasze plecy i kark są sztywne, kiedy dają się trudno poruszać?

□    Co podobało mi się bardziej, być masowanym czy masować?

□    Czym różnił się masaż dwóch partnerów?

□    Czy odważyłem się wysyłać rzeczywiście wyraźne sygnały?

□    Czy potrafiłem zrozumieć, co chce powiedzieć partner przez swoje dźwięki?

O Kogo w grupie najchętniej pomasowałbym?

□    Przez kogo chciałbym być masowany?

DOŚWIADCZENIA

Eksperyment ten nadaje się zarówno na rozpoczęcie, jak i na zakończenie pracy. Kiedy prowadzący zrobi go na koniec lekcji powinien zrezygnować z podsumowania w grupie.

Zabawę najlepiej zastosować dla grup, w których dzieci zachowują się przeważnie agresywnie. Dzięki niej mogą się nauczyć obchodzić się ze sobą łagodniej. Po zakończeniu gry dzieci są przeważnie aktywne i nastawione optymistycznie. Jako początek jakiegoś posiedzenia zabawa ma na celu zlikwidowanie napięć, zredukowanie strachu i umożliwienie nawiązania kontaktu.

47