O,Od = N6_i/Ad = 7500/5750 = 1,304 MPa,
omyd = M/W= 0,1766-106/(110,208-103) = 1,602 MPa,
fod =ftok-kmJyM= 18 0,9/1,3 = 12,46 MPa,
fmyd = 20,77 MPa,
®lOd , ® myd , j. ^ 1
f f ” f '
J t Od J myd J mzd
1,304/12,46+1,602/20,77 + 0 = 0,182<1.
Pręt 18-19:
Mwl = 0,5Ml = 0,5(-0,1738) = -0,0869 kN • m,
Mw2 = -0,5Mn = -0,5(-1,0777) = 0,5389 kN • m,
Mw = 0,5389-0,0869 = 0,4520 kN m,
M2 = 0,5MW = 0,5 ■ 04520 = 0,2260 kN m,
M = Ml+M2 = 0,067 + 0,2260 = 0,2930 kN• m,
Nn.l9 = 13,20 kN,
ol0d = 13200/5750 = 2,296 MPa,
°myd = 0,2930-106/(110,208-103) = 2,659 MPa,
2,296/12,46+2,659/20,77+0 = 0,312 < 1.
Z uwagi na konieczność rozmieszczenia łączników przekroje pasów pozostawiono bez zmian.
Połączenie pasów na długości. Połączenia pasów na długości nie przewiduje się, choć bez obliczeń można wykonać złącze nakładkowe w przedziale B-D (pręt 1-5) pasa dolnego i J-M (pręt 20-21) pasa górnego (rys. 5-28a), gdyż są to pręty zerowe (A/_5 = 1V20_21 = 0). Złącze takie powinno składać się z nakładek o przekroju pręta pasa oraz wkładki o grubości 38 mm (grubość krzyżulców) i wysokości równej wysokości pasa. Z obu stron styku należy rozmieścić co najmniej po 2 gwoździe 3,8x 115 mm. Minimalna długość nakładek i wkładek
ł = 2a3c+a2 = 2-40+20 = 100 mm —»przyjęto wymiary jak na rys. 5-29.
Odkształcenia. Ugięcie wiązara oblicza się jako sumę ugięć spowodowanych przez odkształcalność drewna — us, odkształcalność złączy — uz i wysychanie drewna — uus. Dwa ostatnie człony nie są określone przepisami normy i pomija się je w obliczeniach, a zatem u = us. Według wzoru Maxwella-Mohra w kratownicy:
E-A, ’
gdzie:
p(Na) _ ąt. i. _ p0je ograniczone wykresem sił podłużnych Na, nfa) = Z(. — rzędna wykresu sił podłużnych Na (od obciążenia jednostkowego)
położona pod środkiem ciężkości pola F[Wn),
a zatem:
We wzorze tym:
Nj — siły w poszczególnych prętach kratownicy od obciążenia (wartości charakterystycznych) w węzłach,
— długości prętów,
Z, — siły występujące w poszczególnych prętach od obciążenia siłą Xi = 1,0,
Em = £omean ~ średni moduł sprężystości drewna,
A. — przekrój poprzeczny pręta numer i.
Siłę = 1,0 przykłada się do węzła, którego przesunięcie jest obliczane. W naszym przykładzie siłę XF= 1,0 przyłożymy w węźle F oraz siłę XH= 1,0 w węźle H (rys. 5-33a) i obliczymy sumę ugięć obu węzłów, przyjmując za
Rys. 5-33. Obliczenie sil w deskowym dźwigarze kratowym od obciążenia jednostkowego XFH: a) schemat kratownicy odpowiadającej siatce geometrycznej dźwigara, b) plan sil Cremony
267