16365 P1190188 (2)

GRODY NIEZWYKŁE

GRODY NIEZWYKŁE

ankowydi'. Uczono, te w miejscu tym uda się, być maże, natrafić na Sady najstarszego grodu, sięgającego XI w. Badania wykazały wszakże, że gród pułtuski ma metrykę z pierwszej połowy Xm w. Był on założeniem narazowym, trwającym zaledwie sto oandaeżd lat. Początkowo syWmoakpadDatw osadniczych funkcjonowania grodu, zakończonych pożarami. Dalsze szczegółowe badania reliktów zabudowy me potwierdziły tych wstępnych ustaleń W efekcie przyjęto, że pożary miały miejsce dwukrotne- na przełomie XIII i XIV w. 002 w 1368 r. Metoda tlendrochreook ma wydatowano

_ najwwn Eazy na druga ćwierć

xni w, a Mjmlntfaw - na drugi połowę XIV w. Polar całego *ałatenu w roku 1368 był wynten ujazdu liiewdKHUsśdego. skierowanego przeciw temu hu przez Kejmiw co urkioiowane zostało nun. przez Długosza

Komunikację w grodae zapewniały trzy ufece, rozchodzące śę promieniście od lejonu brany, usytuowanej w północno-wschodniej części wzgórza WzcBuz ufic zachowały się pozostałości zabudowy mieszkalne; Zdumienie budzik) Hnktefc zachowanie konstrukcji budynków i towarzyszącej Rn zabudowy; moszczenia podłóg, elementów podwórzy 1 dróg (ryc. 11.10). Dzięki temu mozfiwc są w miarę wierne rekonstrukcje nie tyko form zabudowy grodu z okresu jego istnienia, ale również identyfikacja kolejnych faz napraw ulic i domów. Zabudowania powstawały pojedynczo, a kaes ich istnienia wyznaczał najraęfc-icj zły son zachowania. Prace budowlane miały więc charakter ciągły, tym bardziej, że żywotność domów rae przekraczała 15-25 lat. Przy każdej nowej inwestycji budowlanej modyfikowano i naprawiano nawierzchnie podwórzy 1 ufic. Stare chary rozbierano do belek podwalinowych, które zwykle pozostawały w grandę, po czym w rym samym miejscu stawiano nowy budynek. Bernu ar m ■maili rozbiórkowego znajdowano często w konstrukcjach nowo wznoszonych budynków. Na użyte wiómie elementy konstrukcyjne z budynków nebnojdi wodnaj natrafiano w podwalin ach chat oraz mo-

, mlmoa A. Gofembrofc 11997; W Ma 1997

i legatach pod MMndoą drewiBanyeh dcóg, 7tm»‘wm■ * uBc naprawiano przy okaf budowy domów, dmtgn (hop b*4y | sukcesywnie, oddnkami Ich jyaaMśf byfa krótsza na do, me cala bowiem siedmiu, dziewięciu bt Na mdaorydł belkach u*y?wh [ podw sin*, h dróg i chat zachowały się zadosy, co wdaeęc, tt peracałr §My one chmenty budynków . Chaty wznoszono z meodosancth MMb a maksymalna długość wynosiła H A ffl ałuwła zarazem wfafccdć ów. Ich powierzchnia nie podncak 20 m^J. Domy maty wewnjaz ■"P* Mrpułr i a przy śdmhr z drzwiami wznoszono na walor piece la> Wszystkie chaty były kurne (bez komina), a mię okien spekóały orwory wyciosane między bekana. Również wysokość drzwi feęfa i nie przekraczała I m. Do chat dobudowywano panie iii u¹ Mi czc - w ten sposób pow suwały zagrody. Podwórka, najrzęSog nóy tayne, moszczono drakami i grodzono za pomocą płrrinafci Ziduuuuounm dwj rodzaje zabudowymieszkalnej chatę z frontową sienią oraz domdwuubo-ary z sienią pofcodhu Te dwa wiwer budownictwa mieszkalnego, podobnie ■I Wiek ni i hoMBukpr budynków, występowały od samego początku hoae-pą grodu (ryc ll.ll). W sumie zidentyfikowano sto pięćrbiesąr dwa gos-P«pdarstwa które zostały wybudowane w odsłoniętej panfi grodu w okresie jego

Hpnienu

wej przybysze z zewnątrz. Do wniosku takiego skłania archeologów fakt. żer frhkii'ni mieniu z termu grodu. np. ceramika, są inne niż z osady otw-attg. poprzedzając ej jego powstanie. Również struktura kości zwierzęcych wskazuje.

^: Wokół domostw orkryno liczne przedmioty, wykonane z rożnych mme-B Mów w tym wyjątkem u liczną kolekcję wyśmienide zachowanych sprzętów tdmwrnuin cłv Znaleziska wskazują, te wztfiuż peryferyjnych ufic umrvkhMi przede wszystkim rzemieślnicy i rolnicy. O rołnkzycfa zajęciach mieszkańoórr grocki pułtuskiego świadczą liczne narzędzia, takie jak raćtce sierpy, półkodd i wiek innych Tutaj też odbywMo się przetwarzanie produktów rolnych. g| Badania wykazały, ze wieki mieszkańców grodu stanowili w fazie począfco-