21299 Obraz2 (13)

b. Centralne ogrzewanie parowe. Stosując ten sysbani (rys. 43) w kotle /, który mieści się w piwn/icy, wytwarza się parę wodną. Para płynie rurami 2 do pomieszczeń, w których przepływając przez -

metalowe grzejniki 3 skrapla się-; I i oddając im swoje ciepło odpływa rurami 4 z powrotem do kotła.

jn _	_*
	l
-	Hi
Uf i	ij|

W zależności od ciśnienia możell być ogrzewane parą wysokoprężną* parą niskoprężną i ogrzewanie próż J niowe. Z ciśnieniem pary związana-ł jest jej temperatura.

3/ni    I |_ Para wy s o kop r ęż n ajf maJ

temperaturę powyżej 110°C. ZeJ względu na zbyt wysoką temperatura rę ogrzewanie takie nie' nadaje się j do mieszkań. Stosuje się je do ogrze-g wania dużych hal fabrycznych, ma- | gazynów itp.

43. Schemat centralnego ogrzewania porowego

Rys.

Para niskoprężną ma temperaturę około 100°C. Jest to‘; temperatura znośniejsza, ale jeszcze zbyt wysoka. Dlatego obecnie, zaniechano stosowania ogrzewania ^;| niskoprężnego w mieszkaniach.

Najodpowiedniejsze jest ogrzewanie próżniowe, przy . którym temperatura grzejników nie przekracza 70°C. System ten jest jeszcze mało znany i nie wszędzie można go zastosować.

c. Centralne ogrzewanie wodne. W centralnym ogrzewaniu wodnym przenośnikiem ciepła jest woda. Woda ogrzana w kotle 1 (rys. 44), mieszczącym się w piwnicy, przepływa rurami pionowymi 2 w górę i spływa bocznymi rurami do znajdujących się w pomieszczeniach grzejników 4. Oddając im swoje ciepło woda stygnie i odpływa rurami 5 z powrotem do kotła 1.

Znajdujące się w najwyższym punkcie budynku naczynie zbiorcze z pizelewem 3 przyjmuje nadmiar rozszerzającej się wody, jaki powstaje w układzie ogrzewanym, kiedy woda się ogrzeje — j odprowadza len nadmiar.

Temperatura gorącej wody może być dowolna, więc ogrzewanie wodne zalicza się do najodpowiedniejszych dla mieszkań. Rozgrzewa pomieszczenie wolniej niż ogrzewanie parowe, ale też pomieszczenie wolniej stygnie, kiedy następuje przerwa w działaniu kotła.

d. Zalety i wady centralnych ogrzewań parowego 1 wodnego. Centralne ogrzewania parowe i wodne mają wiele zalet. Należą do pich czystość pomieszczenia i wy-| g o d a, odpada bowiem dźwiganie paliwa i popiołu. Małe wymiary grzejników oraz możność instalowania ich w dowolnych miejscach, pozwalają umieszczać je przy najzimniejszych ścianach (zazwyczaj ściany zewnętrzne), na korytarzach, schodach i w najmniejszych pomieszczeniach. Regulowanie ilości ciepła jest łatwe d proste.

Wadą ogólną jest duży koszt oraz duży nakład pracy przy instalowaniu urządzenia. Ogrzewanie wodne jest droższe od parowego. Wadą także jest suchość powietrza, ą przy ogrzewaniu parowym przy-paląmiesię kurzu.

Instalacja centralnego ogrzewania musi być pod stałą opieką fachowca i wymaga częstych napraw. Kotły wymagają stałej obsługi. Przerwa w działaniu kotła zimą powoduje oziębienie lokalu, i szczególnie przy ogrzewaniu wodnym, groza zamarznięciem wody i popękaniem rui^- i grzejników.

W instalacjach większych (np. dla całego domu) kotły przystosowane są do jednego tylko gatunku paliwa. Zmiana paliwa wymaga przerobienia paleniska, bez czego kocioł nie będzie w stanie spełnić swego zadania.

5. Ogrzewanie miejscowe

Do ogrzewania miejscowego należą piece mieszkaniowe. Źródłem energii cieplnej może być w nich elektryczność, gaz, paliwa ciekłe lub stałe.

55