19665 Wittlin Grzebanie wroga," 23

A na wierzbowej fujarce Zagra nam pastuch nasz: Bóg.

I zagra pieśń o boleści,

W której się wszystS^ pomieści Krzywda i wszystkie nadzieje... Aż z owej smutnej powieści Dusza nam zgołębieje.

III.

--A czego patrzysz, tak głupio

Kiedy przemawiam do ciebie?

A obróć grzecznie swą trupią Czaszkę, gdy pan ciebie grzebie!

Ach! marny, wraży zdechlaku, Nie krzyw się tak przeokropnie! Ktoś inny, skoro tu przyjdzie Bez ceremonji cię kopnie.

Naści raz jeszcze łopatą:

I koniec! Na mnie już czas!

A teraz jestem, jak głaz,

A teraz jestem, jak głaz »

Larmo grajcie trębacze! Larmo przeciągle a lute! Larmo, larmo — dobosze!

Darmo, darmo obnoszę Na pokaz — serce zatrute!