106
gdzie:
W, - współczynnik zmienności pierśnicowej powierzchni przekroju dla o odpowiednim współczynniku K lub dla odpowiedniego paska rclaskopu n, - liczba stanowisk, z których ustala się średnią wartość pierśnicowej pow^j chni przekroju drzewostanu.
Z badań przeprowadzonych przez Bruchwalda (1968) w drzewostanach sosno-wych wynika, że współczynnik zmienności W, dla paska 1 wynosi 15%. dla paski 2 - 19%. a dla paska 4 - 25%. Jeżeli więc będziemy chcieli określić pterśmcout pole przekroju drzewostanu z błędem średnim równym ±5%. to paskiem 1 nalezi wykonać pomiary na 9 stanowiskach, paskiem 2 na 14 stanowiskach, a paskiem 4 m 25 stanowiskach1.
Pomiar wysokości drzew jest bardzo pracochłonny. Dlatego jedynie do niektórych zadań naukowych mierzy się wysokości wszystkich drzew. Określając średnią wysokość drzew stopnia pierśnicy lub średnią wysokość drzewostanu na podstawie pomiaru niedużej liczby drzew, godzimy się na pewien błąd. Wielkość tego błędu będzie zależała od zmienności wysokości oraz od liczby zmierzonych drzew
Średnią wysokość stopnia pierśnicy można określić jako średnią arytmetyczną z pomiaru wysokości kilku drzew w stopniu. Inny sposób, częściej stosowany, polega na wykorzystaniu zależności między wysokością i picrśnicą drzew. W drzewostanie łatwo zaobserwować, ze drzewa o małej pierśnicy są niskie, natomiast o dużej pierśnicy wysokie Zależność tę można przedstawić w postaci krzywej wysokości Sporządzenie krzywej wysokości poprzedza przeprowadzenie pomiaru pierśnicy i wysokości pewnej liczby drzew drzewostanu, przy czym drzewa do pomiaru pobiera się z całego zakresu picrśnic. Otrzymane wartości nanosi się na układ współrzędnych oś odciętych - picrśnicą drzewa, oś rzędnych - wysokość drzewa Przez układ punktów na wykresie przeprowadza się zwykłe odręcznie linię wyrównującą dla całepu zakresu picrśnic (rys. 34). Z otrzymanej krzywej wysokości można określić wysokość dowolnego stopnia pierśnicy (lab. 17). Można z niej także odczytać średnią wysokość drzewa centralnego, a także średnią wysokość dla picrśnic określanych w różny sposób - średniej pierśnicy dla n najgrubszych drzew przypadających na 1 tu. a tak2e dla pierśnicy znajdującej się w określonym miejscu rozkładu pierśmc
Badania dotyczące zależności między wysokością i picrśnicą drzew koncentrowały się głównie na problemach związanych z wyborem funkcji oddającej najwierniej zależność między wysokością i picrśnicą drzew, oceną mocy korelacji tego związku, oceną zmienności wysokości drzew i budową stałych krzywych wysokości*.
Do celów naukowych zależność między wysokością i picrśnicą drzew przedstawia się odpowiednimi równaniami regresji, do których dochodzi się przy zastosowaniu metody najmniejszych kwadratów. Spośród wielu funkcji mających zastosowanie do badania tej zależności na uwagę zasługują następujące:
Rysunek 34
Krzywa wysokości
h = a + $d + yd2* |
(3.24) |
h = a + pr/'1 |
(3.25) |
/»= rf2 {a + P</)‘2 + 1.3 |
(3.26) |
gdzie: h ~ wysokość drzewa wyrażona w metrach. d - pierśnica drzewa. a. jł. y - współczynniki równań regresji |
* W Polsce problematyką tą zajmowali uę Matncr (1964#). Rmchwaldd^U. 1473#). Tramplet (1973 i 1974), Rymcr-Dml/rrtsk# (1973, 1978#, 1978h. |97*e. 1994) A hura ,1977). BruchwaU i Rymcr-Dodzifaku (I98lc) i inni Zapoznajmy s*z krótką syntez# wyników twh hadaA
Simrj <V' BwertuJu i itUskopu prwdtuwiooy jest w pfacy Brvw. hw.Uila (I9M)