ł <8 Metody oceny zagrożenia pi/ed.sięhioislwii uputllt i<rij|
Wskaźniki dobrane do modelu reprezentują różne grupy wskaźników analitycznych, jednak dominuje badanie stopnia płynności, możliwości obsługi własnego zadłużenia oraz rentowności przedsiębiorstwa — jako najszybciej wskazujących na występujące trudności finansowe. Pierwszy ze wskaźników ukazuje możliwość obsługi zobowiązań bieżących jednostki z osiąganej przez nią nadwyżki finansowej, drugi — rentowność zainwestowanego kapitału. Trzeci wskaźnik — struktury kapitału — pozwala na ocenę ogólnego zadłużenia jednostki. Kolejny — czwarty — bada wielkość kapitału obrotowego (pracującego) w stosunku do sumy bilansowej jednostki. Dwa ostatnie wskaźniki — płynności — wskazują na możliwość regulacji własnych zobowiązań jednostki zarówno w ujęciu statycznym, jak i dynamicznym.
W jednowymiarowym modelu Beavera jednostki są klasyfikowane do grup przedsiębiorstw zagrożonych i nie zagrożonych upadłością na podstawie każdego z sześciu tworzących model wskaźników z osobna. Jeśli przynajmniej cztery z oszacowanych wskaźników przekroczą wartości graniczne, przedsiębiorstwo klasyfikuje się do grupy zagrożonych lub w dobrej kondycji. Problem powstaje w sytuacji, kiedy taka sama liczba wskaźników przekroczyła wartości krytyczne i jednocześnie taka sama nie przekroczyła (w modelach o parzystej liczbie analizowanych wskaźników). Wówczas badanie należałoby odpowiednio poszerzyć, korzystając z modeli innego autorstwa.
Na skuteczność stosowania modelu Beavera w prognozowaniu upadłości może wskazywać przykład jednego z gdyńskich przedsiębiorstw, które wniosek o upadłość złożyło w Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego w Gdyni w 2000 r. Na podstawie sprawozdania, które stanowiło załącznik do wniosku o upadłość, dokonano poniższej analizy.
Tablica 12.1
Wskaźniki analityczne modelu Beavera dla podmiotu występującego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w gdyńskim Sądzie Rejonowym w 2000 r.
Budowa wskaźnika w modelu Bcavcra |
Wartość wskaźnika |
1. Nadwyżka finansowa / Kapitały obce |
-0.266889 |
2. Strata netto / Kapitały całkowite |
-0.501827 |
3. Kapitały obce / Kapitały całkowite |
1,5147421 |
4. Kapitał obrotowy / Aktyw'a całkowite |
-0,4849553 |
5. Aktywa bieżące* / Zobowiązania bieżące |
0,6481574 |
6. (Środki pieniężne będące w krótkookresowej dyspozycji - Zobowiązania | |
bieżące) / (Koszty zwykłej działalności operacyjnej - Amortyzacja) |
-0,0969223 |
* Aktywa bieżące są rozumiane jako aktywa obrotowe pomniejszone o należności z tytułu dostaw i usług o terminie zapadalności powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego.
Źródło: Opracowanie własne.
Wartości wszystkich wskaźników, zarówno wskaźników rentowności, płynności w ujęciu statycznym i dynamicznym, jak i wskaźników struktury finansowania majątku, wskazują na bardzo złą sytuację finansowo-majątkową badanego podmiotu.
Drugim przykładem modelu jednowymiarowego jest model Weibela.
Budowa wskaźnika w' modelu Weibela
1. Nadwyżka finansowa / Zobowiązania bieżące.
2. Aktywa bieżące / Zobowiązania bieżące.
3. (Środki pieniężne będące w krótkookresowej dyspozycji - Zobowiązania bieżące) / (Koszty zwykłej działalności operacyjnej - Amortyzacja).
4. Przeciętny stan materiałów x 365 / Zużycie materiałów.
5. Przeciętny stan kredytów x 365 / Wartość zakupionych materiałów.
6. Kapitały obce / Kapitały całkowite.
Zasada działania tego modelu jest zbieżna z rozwiązaniami przyjętymi przez H. Beavera. Wartości wszystkich sześciu wskaźników analitycznych są analizowane oddzielnie, a klasyfikacja przedsiębiorstwa do grupy potencjalnych bankrutów odbywa się w systemie 0-1 (wartość poniżej lub powyżej krytycznej).
Nietrudno zauważyć, że również w modelu Weibela cechą poddawaną szczególnej kontroli analityków jest wypłacalność przedsiębiorstwa w krótkim i długim okresie, a większość wskaźników można odnaleźć w poprzednim modelu. Wskaźniki 4 i 5 łączą w sobie informacje istotne z punktu widzenia wykorzystania aktywów obrotowych przez przedsiębiorstwo: ile środków produkcji zakupiło przedsiębiorstwo, ile z nich zostało zużyte w procesie produkcyjnym, a także z zaciągnięciem jakich zobowiązań był ów proces bezpośrednio związany.
Tablica 12.2
Wskaźniki analityczne modelu Weibela dla podmiotu występującego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w' gdyńskim Sądzie Rejonowym w 2000 r.
Budowa wskaźnika w modelu Weibela |
Wartość wskaźnika |
1. Nadwyżka finansowa / Zobowiązania bieżące |
-0,2933027 |
2. Aktywa bieżące / Zobowiązania bieżące 3. (Środki pieniężne będące w krótkookresowej dyspozycji - Zobowiązania |
0,6481574 |
bieżące) / (Koszty zwykłej działalności operacyjnej - Amortyzacja) |
-0,0969223 |
4. Przeciętny stan materiałów x 365 / Zużycie materiałów |
65,491256 |
5. Przeciętny stan kredytów x 365 / Wartość zakupionych materiałów 6. Kapitały obce / Kapitały całkowite |
1,5147421 |
Źródło: Opracowanie własne.
Podobnie jak w poprzednim modelu, również w tym wszystkie wskaźniki świadczą o wysokim stanie zadłużenia majątku jednostki, a co ważniejsze — o braku możliwości spłaty tego zadłużenia.
Modele jednozmienne14, choć stanowiły przełom w dziedzinie prognozowania upadłości przedsiębiorstw, ze względu na oczywiste ograniczenia nie okazały się
14 Do innych osiągnięć z zakresu budowy modeli jednozmicnnych można zaliczyć model C.L. Mcrwina czy P.J. Fitz-Patricka.