■ są one osobom! wychowalnymi R
H rozporządzamy ieoretyczan yrrd podstawami umożliwiającymi <ło-fconywania opisu I porządkowania faktów wychowawczych, sposobu kk wyjaśniania orać projektowania zmian w wyniku przyjęcia określonego, merytorycznie uzasadnionego systemu wartośoi i celów rewalidacyjnych, I także wynikających 1 doświadczenia zasad, metod, form organizacyjnych, środków nauczania i wychowania — ur roili wdających przewidywalne ! skuteczne dokonywanie pożądanych zmian w osobowości wychowanka, czyi i rewalidacją osób z uszkodzonym słuchem.
Surdopedagogika zyskuje także rangę statusu dyscypliny naukowej rozwijając teorią rewalidacji osób z uszkodzonym słuchem oraz fea-dając i kształtując praktyką rewalidacyjną.
Proces sundopedagogicznego postępowania wychowawczego nazywamy rewalidacją.
Rewalidacja (łac. re — znów i valkłus — zdrowy, mocny) jest procesem, gdyż podobnie jak wszelkie procesy cechuje ją dynamika przemian | rozciągłość w czasie. Jako postępowanie wychowawcze stanowi zespół ukierunkowanych, celowych czynności dydaktyczno-wychowawczych wspólnych wszystkim odmianom -wychowania. Równocześnie jednak w (procesie rewalidacji występują swoiste, właściwe jedynie sur-dopedagogice treści, metody, formy organizacyjne nauczania i wychowania umożliwiające realizowanie naczelnych celów wychowania.
Pojęcie rewalidacji można pojmować jako stan, rezultat, efekt pewnego procesu wychowawczego bądź też jako sam ten proces. Tu rewalidację rozumie aią jako proces surdopodagogioanego postępowania wychowawczego. Rewalidacja rozumiana jatko swoista odmiana procesu wychowawczego wyklucza rozdzielne traktowanie rewalidacji i wychowania. Jest ona procesem zmierzającym do osiągnięcia naczelnych celów wychowania obowiązujących w każdej jego odmianie. I w tym kontekście rozumienie rewalidacji jako podstawowego celu wychowania specjalnego jest poaba wdane sensu.
Zarówno w pedagogice specjalnej, jak i w surdopedagogice rewalidacja jest pojęciem centralnym. Desy gna ty tego pojęcia konkretyzują się -w samym toku postępowania, <w którym (mieszczą się określone działania, wzajemnie się warunkujące, to jest pedagogiczne (dydaktyczno-wychowawcze) usprawnianie, kompensacja, korektura.
Podstawą tak sformułowanego zakresu pojęcia rewalidacji są bio-psychospołeezne prawidłowości postępowania naprawczego. Maria Grzegorzewska (1888—1967), rozważając problematykę rewalidacji
I I Per. EtuyklopbducKes Handbuch der Sonderpddagogik, Berlin Charlotten-karg IMS.
—bn-ntrt MRMpl i mHj SI
09 i M(M «#*i 1 ■p tfur *!■)■■«!---r~—r\ I I
tein «mć «Ww tgMfjpp | pytente 1 ■ Wfrntm hMfc«i3|
shlcłm, dotyojr nwft—w roMMfii Jmkjl pHMRMA JM 1
charakteru. &Me om ihm! charakter ftonoicikitrytiiif^^H gtomyia cwgnijeBi towwK Mrif |gjMM|H | MBHflHIH
IM. Mfti Mopmteft «pa*M. W——. "***-
Hm