ped3

26 Część I. Pedagogika jako nauka

pojęcia to wychowanie i kształcenie. Różnie są one definiowane w literaturze pedagogicznej. Przytoczymy tutaj ich najogólniejsze definicje.

Wychowanie to świadome i celowe działanie pedagogiczne zmierzające do osiągnięcia względnie stałych skutków (zmian rozwojowych) w osobowości wychowanka¹. Kształcenie to system działań zmierzających do tego, aby uczącej się jednostce umożliwić poznanie świata, przygotowanie się do zmieniania świata i ukształtowanie własnej osobowości². Pierwszy problem, jaki nasuwa się przy okazji analizy tych definicji to ich zakresy znaczeniowe. Z tego punktu widzenia wychowanie tym się różni od kształcenia, że oddziałuje na osobowość wychowanka, a więc na jego potrzeby, emocje, motywację, relacje międzyludzkie, podczas gdy kształcenie zasadniczo dotyczy poznawczej sfery psychiki człowieka.

Wprawdzie - jak pokazuje to definicja - kształcenie także wpływa na rozwój osobowości, jednak nie jest to jego zasadniczym celem. Skutek ten należy uwzględniać, jako że bardzo trudno jest utrzymać hipotezę np. o braku związku zdobywania wiedzy o świecie z ustosunkowaniem się do niego. Dążenie do zachowania rozłączności zakresów tych pojęć wynika nie tylko z dbałości o ich poprawność teoretyczną, ale także z faktu wyraźnego oddzielenia praktyki wychowania od praktyki kształcenia.

Drugi problem analityczny to ustalenie stosunku obu pojęć do ogólniejszego pojęcia edukacji. Owa niejednorodność pojęcia edukacji ulega redukcji, dzięki wprowadzeniu pojęcia wychowania w tym sensie, że wychowanie stanowi tę część praktyki edukacyjnej, która dotyczy oddziaływań świadomych, celowych, zmierzających do zmian rozwojowych w kontekstach „zdolności życiowych człowieka”, dotyczących funkcjonowania jego osobowości. Podobna sytuacja powstaje dzięki wprowadzeniu pojęcia kształcenia, które częściowo redukuje niejednorodność pojęcia edukacji związaną również ze świadomością i celowością oddziaływań, konkretyzując jednocześnie „życiowe zdolności człowieka” w postaci zmian rozwojowych zachodzących głównie w sferze jego funkcjonowania intelektualnego.

Niestety, nie wszystkie problemy związane z niejednorodnością pojęcia edukacji zostały rozwiązane przez wprowadzenie tych nieco mniej już ogólnych pojęć. Pozostaje m,in. kwestia niejednorodności typu oddziaływań związanych zarówno z kształceniem, jak i wychowaniem. Problem ten uszczegółowia się, gdy z pojęcia kształcenia wyprowadzimy pojęcia uczenia się i nauczania. Jak wynika z definicji kształcenia, oddziaływanie to jest skierowane na osoby uczące się.

Uczenie się jest procesem nabywania względnie trwałych zmian w szeroko rozumianym zachowaniu (wiadomości, umiejętności, nawyki, postawy) w toku bezpośredniego i pośredniego poznawania rzeczywistości (doświadczenia i ćwiczenia)³. Nauczanie natomiast jest procesem kierowania uczeniem się uczniów

. • 'Systemoświatowo-wychowawczy
^1 środowisko wychowawcze,' proces wychowania, sytuacja wychowawcza, akt wychowawczy, pojęcia zwijane z okresami . : rozwojowymi wychowanków, interakcja wychowawcza, ^:cele, treści, metody, formy wychowania, pojęcia wychowaniamoralnego, ' estetycznegOj intelektualnego, fizycznego, zdrowotnego itd.		cele nauczania, treści nauczania, zasady nauczania, . metody nauczania," , formy organizacyjne nauczania, środki ‘ nauczania, ogniwa procesu nauczania, programy szkolne, jednostka metodyczna itd.'		czynności ucznia,'. • zasady uczenia się, rodzaje uczenia' się, ; wiedza szkolna,. zainteresowania ucznióiiir,przedmiot uczenia się^Jg?:;.' • •, niepowodzenia szkolne, trudności . dydaktyczne itd.^1

^; ^?P^|ęciia jednorodne w poszczególnych snbdj^ćypUnach pedagogicznych

Rys. 1.1. Ogólna struktura systemu pojęć pedagogicznych

IV

1

   Por. W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 1998, s. 319.

2

   Por. W. Okoń, op. cit., s. 189-191.

3

   Ibidem, s. 416-418.