27900 P1350620

«*•!*. 2]

m

- 1 MreiWcfcw	2		4 JSSO	5 1	6 Przeciętno płaca pracownika	7 150-200	I- jo-ST
Imm			IpoidT	1	Płaca zasadnicza pracownika	100-700	I0-4J'
	1	65	SA	2	Przeciętna płaca pracownika	130-100	IM0‘ (trtinlco. między iD»
Pozostało d/inlalnoić komunalni, usługom		90	JSSG	5	Przeciętna płaca pracownika	100-400 100-600	15-tJ 10-to 10-91
ipoleaM i indywidualna	0	95			łOS płacy pracownika	200-600	to-js
Rum:____			zoo.	t 59	Przeciętna płaca pracownika	100-300	10-30' i£2Ą

•ni|>l - minimalni płaca w gOjpoJucc

7.2. Fakultatywne składniki płac

W badanych zakładach stosuje się 18 pozakodeksowych składników płac: -dodatki specjalne.

-dodatek funkcyjny,

-    dodatek biygadzistowski,

-    premie regulaminowe,

-premie uznaniowe,

-    nagrody zaliczane w ciężar kosztów,

-nagrody z zysku,

-dodatek za staż pracy,

-    dodatki ża proce w warunkach szkodliwych, niebezpiecznych i uciążliwych,

-    dodatki za zmianowość,

-    nagroda jubileuszowa.

-    wynagrodzenie urlopowe.

-    bony towarowe (nie z funduszu socjalnego),

-deputaty,

-    nagrody z tytułu lwiąt branżowych,

-    trzynaste i czternaste pensje,

-    ubezpieczenia dodatkowe.

-    wynagrodzeni* urlopowe.

m

poza wymienionymi składnikami piać firmy stosują formy rzeczowe wynagrodzeń głównie na celu ułatwienie wykonywania pracy. np. telefony komórkowe, pochody, limity przejazdów samochodowych i inne, oraz wyższe odprawy z tytułu [•olnieó grupowych. Nie można ich uznać za znaczącą i powszechną formą wyna gttdzania. \V żadnej z badanych firm nie by ło stosownych zapisów w układach zbao-jowych pracy i regulaminach wynagradzania o tym, jacy pracownicy aą uprawnieni pU jakiego rodzaju wynagrodzenia rzeczowe im przysługują. Drugim, obok powyż-sjego. argumentem jest unikanie przez pracodawców wyraźnego określania przywr-lejów, które adresowane są imiennie do konkretnych osób. Są to pracownicy zaliczani do wyższego kierownictwa oraz trzonu zakładu i pracownicy zajmujący się sprzedażą onz marketingiem. Świadczenia rzeczowe częściej stosują firmy sprywatyzowane i prywatne, o czym świadczą również badania płac rynkowych prowadzone przez ittne firmy konsultingowe.

Dodatki specjalne

Dodatki specjalne stanowią grupę składników płac, które odgrywają różną rolę w nagradzaniu niewielkiego kręgu osób uprawnionych. Udział tych dodatków w strukturze płacy ustalanej w skali zakładu jest niewielki. Stosowanie dodatku specjalnego ma duże uzasadnienie merytoryczne, ponieważ związane jest z większym łab dodatkowym nakładem pracy, niezbędnymi umiejętnościami do wykonywania czynności nie wchodzących w zakres obowiązków na stanowisku, a także dającymi się wyrazić konkretnymi rezultatami pracy, aczkolwiek nic w każdym przypadku. O tym. ery miarą mogą być rezultaty pracy mówi sama nazwa dodatku, np. dodatek za załadunek i wyładunek, dodatek kosjerski (tabela 24). Liczba dodatków specjalnych stosowanych w Firmach jest różna i ma związek z branżą oraz wielkością zakładu Od 1-3 dodatków specjalnych występuje w Firmach spożywczych, w górnictwie i energetyce, chemicznych. Finansowych i telekomunikacji. Od 4-6 dodatków specjalnych występuje w Firmach komunalnych. Finansowych, PKP i Poczcie Polskiej Liczba tych dodatków i sposób ich ustalania oraz wysokość znacznie się różnią. Ma na to wpływ organizacja i podział pracy między stanowiskami oraz rodzaj i rozmiar dodatkowych prac, które pracownik wykonuje poza własnym zakresem czynności obowiązującym na stanowisku.

Dodatki specjalne stosuje 58 firm należących do wszystkich 13 badanych branż.

Dodatek funkcyjny

Dodatek Funkcyjny przysługuje pracownikom na stanowiskach kierowniczych, począwszy od mistrza aż do ścisłego kierownictwa wyższego szczebla w zależności c*l