cji chromatografowanych. Stosunek średnicy kolumny chromatograficznej do jej wysokości nie powinien przekraczać 1:4 i nie może być mniejszy od 1:25.
Adsorbenty. O własnościach adsorbenta decyduje zarówno jego charakter chemiczny, jak i struktura krystalograficzna, wielkość powierzchni granicznej, a także zanieczyszczenia i ilość wody hydratacyjnej. Adsorbent powinien odpowiadać następującym wymaganiom:
— odznaczać się selektywnością i specyficznością działania;
— wykazywać odpowiednią pojemność adsorpcyjną;
— nie reagować z substancjami rozdzielanymi i rozpuszczalnikiem oraz nie rozpuszczać się w stosowanej fazie ruchomej;
— dać się rozdrabniać na ziarna o odpowiedniej wielkości, dające się równomiernie ubijać.
Rozpuszczalniki. Możliwość doboru rozpuszczalników jako fazy ruchomej jest dużo większa od możliwości doboru adsorbentów. Rozpuszczalnik należy dobierać w ten sposób, aby jego polarność odpowiadała polarności rozdzielanych substancji. W wypadku zastosowania polarnego rozpuszczalnika do rozdzielania niepolarnych substancji cząsteczki rozpuszczalnika będą się ad-sorbowały na adsorbencie, natomiast cząsteczki substancji rozdzielanej nie zostaną zatrzymane. W przeciwnym wypadku, tzn. gdy użyty zostanie niepo-larny rozpuszczalnik do rozdzielania substancji polarnych, wówczas substancje te zostaną zatrzymane blisko punktu startowego i również nie otrzyma się rozdziału.
W celu ułatwienia wyboru właściwego rozpuszczalnika w literaturze podawane są tzw. szeregi eluotropowe rozpuszczalników, w których rozpuszczalniki uporządkowane są w kierunku narastającej ich polarności. Dla przykładu podano jeden z takich szeregów:
Szereg eluotropowy rozpuszczalników wg Straina
eter naftowy benzyna
czterochlorek węgla
cykloheksan
dwusiarczek węgla
eter etylowy bezw.
aceton bezw.
benzen
toluen
estry kwasów organicznych
1,2-dwuchloroetan, chloroform
alkohole
woda
pirydyna
kwasy organiczne
mieszaniny kwasów łub zasad organicznych z wodą, etanolem i pirydyną
Polepszenie selektywności adsorpcji można uzyskać przez stosowanie mieszaniny rozpuszczalników o różnej polarności (układy rozpuszczalników).
Substancja adsorbowana. Jak już wspomiano, zdolność adsorbowana substancji zależy od polarności jej cząsteczek. Najtrudniej adsorbują się związki o charakterze niepolarnym. Stopień adsorpcji rośnie wraz ze wzrostem liczby wiązań podwójnych i grup funkcyjnych. Obecność grup funkcyjnych w cząsteczce zwiększa na ogół powinowactwo adsorpcyjne, przy czym zwiększa się ono w następującej kolejności:
-Cl; -H; —OCH3; -N02; -COCH3; -NH2; -OH; -COOH.
Współzależność między poszczególnymi elementami układu adsorpcyjnego. Dobór adsorbentów i układów rozpuszczalników może ułatwić diagram przedstawiony na ryc. 88.
Roztwór
Ryc. 88. Diagram zależności pomiędzy polarnośdą substancji badanej rozpuszczalnika
i adsorbent a
Trójkąt przedstawiony w środku diagramu można obracać wokół osi. Jeżeli jeden wierzchołek ustawi się w położeniu odpowiadającym typowi badanej substancji, to dwa pozostałe wierzchołki określają w przybliżeniu charakter rozpuszczalnika i stopień aktywności adsorbenta.
442. METODY CHROMATOGRAFII KOLUMNOWEJ
W chromatografii kolumnowej proces chromatograficzny można przeprowadzić czterema metodami:
— wymywania (elucji),
— analizy czołowej,
— rugowania,
— rozsuwania pasm.
Metoda wymywania składa się z dwóch etapów (faz). W pierwszej fazie na wierzchołek kolumny wprowadza się roztwór badanej substancji. Podczas
127