29457 img208 (6)

208

Reprodukcja nap

Otrzymywanie z czystorysów lub z innych map ich wtórników nazywamy reprodukcją mapy. Wyróżnia się w tej dziedzinie reprodukcję wielonakła-<lov;ą opartą na zasadzie zastośowanla fotografii do druku cap, czym zajmują się na ogól przedsiębiorstwa kartograficzne, lub reprodukcję mało-nakładową opartą na ząsadzie przeźroczy lub odbitek kserograficznych.

1 działach geologiczno-mierniczych kopalń stosuje się powszechnie metodę ozalidoną.

Metoda ozalidowa reprodukcji jest prosta, szybka i tania, dzięki czemu znajduje jeszcze szerokie zastosowanie pooloo szeregu wad. Kopię wykonujemy przez naświetlenie matryoy oryginału na papierze światłoczułym, tzw. ozalidzie, światłe© dzienny© w ręcznej kopiarce albo światłem lamp lukowych w płaskiej kopioramie lub w kopiarce rotacyjnej (rys. 223). sy-wołanie odbitki następuje sposobem suchym w parach amoniaku lub sposobem półmokzyn przez zwilżenie naświetlonego papieru specjalnym wywoływacze©*

Łletody te aą jednak wypierane przez nowsze urządzania do reprodukcji.

5.3*4. Kartowanie zdjęó

Kartowaniem zdjęć nazywamy prace graficzne 1 pomocnicze obliczenia związane ze sporządzanie© mapy na podstawie szkiców polowych, miar w terenie lub odbićreb --tanu eksploatacji górniczej. Oryginalny rysunek mapy sporządza się na p& piórze wysokiej wartości technicznej (np. z bristolu z wkładką aiuriinio^ą) sito na innym materiale kartograficznym, o cechach trwsłpscj i braku &kurazll*ości■ Opracowania graficzne mapy dzieli się ;>a następujące grupy: 1) rysunki znaków pomiarowych, 2) szkice sieci osnów geodezyjnych, 3) szkice polewę, 4) mapy sytuacyjne, wysokościowe i Łytuacyjtto-rjyaokośeiowe, 5) przekroje podłużne i poprzeczne terenu.