ROZDZIAŁ XII
427. Uwagi wstępne. W poprzednim rozdziale zapoznaliśmy się z ciągami nieskończonymi i ich granicami oraz szeregami nieskończonymi i ich sumami. Wyrazgmi tych ciągów i szeregów byty liczby staie. Co prawda w niektórych przypadkach w ich skład wchodziły, jako parametry, pewne wielkości zmienne, lecz w trakcie badań zawsze przypisywaliśmy im określone wartości stale. Więc na przykład gdy ustaliliśmy, że ciąg
ma granicę er, lub że szereg
x
T
!)• |
-. H)' |
3 |
n |
ma sumę In (1 -r.t), x było dla nas liczba stalą. Funkcyjnej natury wyrazów ciągu i jego granicy lub wyrazów szeregu i jego sumy me braliśmy w ogóle pod uwagę. Przypuśćmy, że dany jest ciąg. którego wyrazami sa funkcje
tej samej zmiennej x, określone w pewnym obszarze zmienności X = {jc} (l). Niech dla każdej wartości x z X ciąg ten ma granicę skończoną. Ponieważ jest ona całkowicie wyznaczona przez .r, 'więc jest też funkcją r(w|j;
f2> f(x)= lun/„(1),
•-•eo
będziemy ją nazywali funkcją graniczną ciągu (i) (lub runkcyj f„{x)).
Teraz, będzie aas interesowało nie tylko samo istnienie granicy dla każdej poszczególnej
wartości x, iecz także własności funkcyjne funkcji granicznej. Żeby czytelnik mógł z góry wiedzieć jakiego rodzaju zagadnienia przy tym powstaną, przytoczymy dla przykładu jedno z nich.
Przypuśćmy, że wszystkie wyrazy ciągu (1) są funkcjami ciągłymi zmiennej x w pewnym przedziale Z = <a, ó>; czy gwarantuje to ciągłość funkcji granicznej ? Jak widać z następujących przykładów własność ciągłości czasami przechodzi na funkcję graniczną, a czasem nie.
PRZYKŁADY. We wszystkich przypadkach Z=(0, 1>.
1) /,(x)= r",/(.r) =0 dla .r<l i /(1)=1 (nieciągłość dla x=l).
2) /„(.*)——-—, /(x)=0 dla x>0 i /(0)=1 (nieciągłość dla ,x=0).
I rM
3) /,(x) = ———. /(.'c)=0 dla wszystkich .x (wszędzie ciągła).
1 -rfl2X-
4) flt(x) = 2h1x-e~"‘- , /(.r)=*0 dia wszystkich ,x (to samo).
Naturalnie powstaje zagadnienie: ustalić warunki przy których funkcja graniczna zachowuje ciągłość; tym zagadnieniem zajmiemy się w 43i (i 432).
Widzieliśmy już [362], że rozpatrywanie szeregu Liczbowego i jego sumy jest tylko inną formą badania ciągu liczbowego i jego granicy. Rozpatrzmy teraz szereg, którego ■wyrazami są funkcje tej samej zmiennej x w pewnym obszarze Z:
n
(3) Y. “»(■*)»U,(x) + U2(x) + ...-r«„(X) + ...
* = l
Przypuśćmy, że szereg ten jest zbieżny dla każdej wartości x z Z; wtedy jego suma /(*) też jest pewną funkcją zmiennej x. Suma ta będzie określona przez równość graniczną postaci (2), jeżeli przez /,(jc) będziemy rozumieli sumę częściową
(*) /»(-*) = U, (x) -f-u,(.r) -T ... T Un(x).
Na odwrót, funkcję graniczną dla dowolnie zadanego ciągu (I) można badać pod postacią sumy szeregu (3), jeżeli przyjmiemy
“l(*)=/lW. ..... «„(*) =/.(-<> -/.-!(*) ••••
Najczęściej będziemy mieli do czynienia z szeregami funkcyjnymi, ponieważ ta forma badania funkcji granicznej jest zwykle w praktyce wygodniejsza.
Należy tu również podkreślić, że przedmiotem naszych dalszych badań będą nie tylko zagadnienia zbieżności szeregu 13), lecz i własności funkcyjne jego sumy. Jako przykład może służyć zagadnienie ciągłości sumy szeregu, przy założeniu ciągłości wszystkich jego wyrazów; jest to właśnie zagadnienie, o którym wspominaliśmy uprzednio.
Jak się okazuje, własności funkcyjne funkcji granicznej (łub co na to samo wychodzi, samy szeregu) /(,;) istotnie zależą od samego sposobu zbliżenia się f„[x) do f(x) dia różnych wartości a-. Badaniem typowych możliwości, które tu występują, zajmiemy się w następnym ustępie.
Najczęściej będzie 10 przedział, -lacnuwamy jednak na razie największą ogólność i przez X będziemy rozurr.rdi dowolny zbiór liczbowy nieskończony