36297 instalacje083

2. KONSTRUKCJA I WŁAŚCIWOŚCI SILNIKÓW SKOKOWYCH 50

Wadą hybrydowego silnika skokowego jest duża bezwładność wirnika. W silniku tym występują duże siły osiowe, działające na łożyska.

Oto przykładowe dane jednego z wykonań hybrydowego silnika skokowego o mocy 8,7 W: liczba pasm — 4; wartość skoku — 1,8°; maksymalny moment roboczy — 380mN-m; masa — 0,6 kg; moment bezwładności wirnika — lT0^_5kg-m²; siła osiowa działająca na łożysko — - 20 N.

2.5. Liniowe silniki skokowe

Najczęściej są stosowane liniowe silniki skokowe reluktancyjne (rys. 2.22a) i hybrydowe (rys. 2.22b), rzadziej elektrodynamiczne (rys. 2.22c).

Liniowy reluktancyjny silnik skokowy jest odpowiednikiem wielosegmentowego, wirującego reluktancyjnego silnika skokowego. Zarówno rdzeń stojana, jak i biegnika są wykonane z blachy elektrotechnicznej. Taki trójpasmowy, liniowy silnik skokowy był np. stosowany przez firmę IBM do napędu karetki w drukarce.

Hybrydowy, liniowy silnik skokowy (z podmagnesowaniem) składa się z części ruchomej (biegnika) i części nieruchomej (stojana) (rys.

___i_

»)

i

i

H.......T'

I

I ,fl \t:i I A I liu^;L

Rys. 2.22. Liniowe silniki skokowe (wg    a) reluktancyjny; h) hybrydowy;

c) elektrodynamiczny

Rdzeń ferromagnetyczny

2.22b i 2.23). Część nieruchomą stanowi ferromagnetyczna uzębiona płyta. W rozpatrywanej konstrukcji zastosowano zęby stojana o szerokości równej szerokości żłobków i mieszczącej się w granicach od ok. 1/3 mm do 1,5 mm. Głębokość żłobka, ze względu na właściwości obwodu magnetycznego, przyjmuje się od ok. 0,8 do 1,5 szerokości żłobka.

Część ruchoma składa się z dwu rdzeni ferromagnetycznych, pomiędzy którymi znajduje się magnes trwały (Maniperm lub SmCo). Na każdym rdzeniu znajduje się uzwojenie. Rdzenie mają zęby, które znajdują się w takiej odległości od siebie, by odpowiadały podziałce zębowej stojana. Żłobki obu nabicgunników i jednego rdzenia ferromagnetycznego mają względem siebie przesunięcie o szerokość żłobka b_ż = x/2;

**