37145 NoK24

182 Potęga mowy ciała

Pewna moja klientka, Sylwia, przekonała się o tym na własnej skórze. Sylwia przyszła do mnie, bym pomogła jej się uwolnić od tego nawyku, ponieważ zaczęła zauważać, że negatywnie wpływa on na jej możliwości zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym.

Kiedy zaczęłyśmy razem pracować, poprosiłam ją o wybranie dowolnego fragmentu tekstu i głośne przeczytanie go — i nagrałam to. Sylwia wybrała ustęp artykułu z gazety. Słuchając nagrania, mogła usłyszeć siebie tak, jak słyszała ją reszta świata — co dało jej jeszcze większą motywację, by się zmienić.

Wysłuchałyśmy nagrania raz jeszcze, tym razem analizując je dokładniej — jak często jej intonacja zmieniała się w ten sposób? Przy jakim rodzaju zdań? Jak wyraźna była wzrastająca intonacja? Sylwia wyszła z mojego biura z zadaniem domowym: miała codziennie nagrywać ten sam fragment tekstu, za każdym razem starając się obniżyć głos na końcu zdań twierdzących i sprawiając, by jej głos brzmiał pewniej.

To progresywna technika — słuchając nagrania, Sylwia mogła docenić swoje sukcesy osiągane każdego dnia, zamiast porównywać swój głos jedynie do pierwotnego nagrania. W rezultacie robiła bardzo szybkie postępy.

Efekty były zdumiewające. Po trzech tygodniach Sylwia wróciła do mojego biura i porównałyśmy jej najnowsze nagranie z pierwszym. Poprawa była ogromna. Zachęcona rezultatami, postanowiła zrobić jeszcze więcej, by poprawić swój sposób mówienia. Wykorzystałyśmy tę samą technikę i ten sam fragment tekstu, by pomóc jej zwiększyć prędkość mówienia. Nagrywała siebie każdego dnia i każdego dnia robiła postępy. Gdy wróciła do mnie po dwóch tygodniach, dałam jej do przeczytania tekst, którego wcześniej nie widziała. Była zachwycona, słysząc, że jej głos stał się bardziej pewny siebie, elegancki i władczy. Mówiła też szybciej i płynniej — i wszystkiego tego dokonała w czasie niewiele dłuższym niż miesiąc. Dzięki kilku prostym zmianom w swoim sposobie mówienia sprawiła, że ludzie do końca życia będą na nią patrzeć inaczej. Oczywiście wciąż będzie musiała ćwiczyć, aż nowy sposób mówienia stanie się jej drugą naturą, jednak najtrudniejsze już za nią.

V

Wstuchaj się w parajęzyk

Nasze głosy ukrywają mnóstwo informacji na temat tego, kim jesteśmy wierzymy. Parajęzyk — wysokość i natężenie głosu, tempo i płynność mó‘ nia oraz inne wokalne sygnały poza mową — składa się na niemal 40% iprż kazywanych przez nas informacji. Gdy słuchamy, jak ktoś mówi, możetfW natychmiast dowiedzieć się o nim wielu rzeczy — czy jest agresywny, pasywny, dobrze wykształcony czy też wręcz przeciwnie, czyjego status jest niski, czy wysoki. Na podstawie samego głosu możliwe jest nawet określenie, czy mówiący jest szczupły, czy ma nadwagę.

Elementy głosu pozwalają nam ustalić, na ile ważną osobą jest nasz rozmówca, a poprzez to — na ile przekonujący jest jego przekaz. Słuchamy sló' by ustalić, co dana osoba chce powiedzieć, jednak jeszcze uważniej wsłuchujemy się w jej głos, by stwierdzić, czy sama wierzy w to, co mówi. Badacze ustalili, że głos jest doskonałym wskaźnikiem kłamstwa. Jedno z bądań wykazało,

Dźwięk siedmiu podstawowych emocji

Znaczenie ukryte za stówami

Dowiedziałeś się już, w jaki sposób siedem uniwersalnych emocji znajduje swoje odbicie na twarzy, ale czy wiesz, że wyrażają się one również poprzez charakterystyczne wzorce głosowe?

Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Smutek: głos jest niski lub przeciętnie wysoki, tempo mówienia jest powolne.

Zaskoczenie: wysokość głosu, głośność i tempo mówienia wzrastają.

Strach: glos staje się cichszy, jednak jego wysokość i tempo mówienia wzrastają.

Gniew: glos staje się wyższy, donośniejszy, a tempo mówienia szybsze. W chwilach bardzo silnego gniewu głos może się obniżyć, a tempo mówienia zmniejszyć.

Obrzydzenie: głos staje się niższy i cichszy, a tempo mówienia spada.

Szczęście: wysokość głosu, głośność i tempo mówienia wzrastają.

Pogarda: wysokość głosu, głośność i tempo mówienia spadają. ;

MU