ANTONI IGNACY DMOCHOWSKI
Hys. | Tolkmicko, pow. Elbląg. Ceramika i szpila brązowa z warstwy III
listwie oddzielającej schropowaconą cześć fragmentu od jego części gładzonej.
Do godnych szczególnej uwagi ułamków ceramiki z warstwy III należy fragment cedzidła glinianego z dziurkami wykonanymi przez przekłuwanie ścianki nie wypalonego jeszcze naczynia patykiem.
Ogólnie ceramika z warstwy III nie odbiegała swym charakterem od ceramiki z warstw poprzednich. Wykonana z gliny o dużej ilości domieszki odchudzającej w postaci drobnego tłucznia, była schropowacona z zewnątrz, a zwłaszcza wewnątrz. Barwa jej była z reguły brunatnoszarawa. Natomiast gładzone fragmenty barwy czarniawej lub czarniawobrunatnej miały mniejszą ilość drobniejszej domieszki i ogólnie cieńsze ścianki. Uzyskany materiał był silnie zróżnicowany i pomimo wysiłków nie udało się zrekonstruować żadnego naczynia, ani nawet jego górnej części.
Warstwa IV charakterem swej ceramiki nawiązywała do ceramiki warstwy III. Mniejsza tylko była tu jej ilość. Formy zaś i ornamentyka były jeśli nie identyczne, to bardzo podobne. Brakowało jedynie brzegów silnie profilowanych, a występowały natomiast często brzegi proste lub o lekko wychylonej krawędzi. Trzy ułamki były zdobione na krawędzi odciskami palców ułożonymi naprzemianlegle. Jeden z fragmentów był
Rys. 5. Tolkmicko, pow. Elbląg. Ceramika z warstwy IV
zdobiony rzędem dołków paznokciowych pod krawędzią (rys. 5), inny zaś ukośnymi Sobkami, wyrytymi na naklejonej listwie. Na wyróżnienie zasługują dwa fragmenty o jasnej brunatnoszarej barwie, wykonane | gliny z dużą ilością grubej domieszki. Powierzchnia ich była bardzo silnie schropowacona, ścianka zaś wewnętrzna gładzona. Pozostały materiał ceramiczny był bardzo drobny i niecharakterystyczny. Skorupy miały barwę brunatnoszarą, a z rzadka czarniawą.
Warstwa V dostarczyła największej ilości ceramiki ze wszystkich wyróżnionych warstw. Ceramika ta jednak nie odbiegała swym charakterem od ceramiki warstw poprzednich, zarówno jeśli chodzi o formy, jak i o ornamentykę czy sposoby wykonania. Brzegi naczyń były z reguły proste, o krawędzi lekko zgrubiałej i zaokrąglonej lub płasko ściętej. Dwa fragmenty przykrawędne były zaopatrzone w guzki. Z ułamków ornamentowanych znaleziono tylko jeden zdobiony rzędem dołków wyciskanych palcem i jeden ozdobiony plastycznym, lekko zaklęśniętym guzem, przy-