37321 PwTiR064

126 Rozdział 5

żuje do uwzględnienia m.in. walorów krajobrazowych, wymagań ochrony środowiska oraz wymagań ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej. Ustawa ta ma też bezpośrednio odczuwalne znaczenie dla hotelarstwa, gdyż ustala zasady planowania przestrzennego w gminach, w tym zasady sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto szczególne wymagania wynikają z obowiązującego prawa w odniesieniu do mających charakter zabytków obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. Zainteresowanie odpoczynkiem w obiektach zabytkowych wzrasta w ostatnich latach, czego konsekwencją jest rosnące znaczenie ustaleń ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r., zmierzających do ochrony zabytków nieruchomych, w których jest podejmowana i wykonywana działalność gospodarcza, w tym świadczenie usług hotelarskich.

Odrębnie trzeba też wspomnieć o wymaganiach prawnych wynikających z ustawy - Prawo ochrony środowiska z 2001 r. Ustawa ta określa m.in. warunki ochrony powietrza, wód i powierzchni ziemi, przeciwdziałania zanieczyszczeniom, jak też ochrony przed hałasem, co nieraz odnosi się do działalności hotelarskiej wykonywanej w obiektach hotelarskich i innych obiektach, w których są świadczone usługi hotelarskie. W kierunku zaostrzenia tych wymagań zmierza nowelizacja powołanej ustawy dokonana w 2006 r. Przykładem jest dodany przepis, który zobowiązuje, żeby hotele i inne budynki zamieszkania zbiorowego były lokalizowane w bezpiecznej odległości od zakładów' stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii.

5.12. Ewidencja obiektów hotelarskich

Zgodnie z ustawą o usługach turystycznych marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce położenia obiektu hotelarskiego po wydaniu decyzji o zaszeregowaniu obiektu hotelarskiego i nadaniu kategorii powinien z urzędu dokonać wpisu danego obiektu do prowadzonej przez siebie ewidencji obiektów hotelarskich. Te zadania marszałka województwa są zadaniami z zakresu administracji rządowej. Natomiast zaszeregowania pól biwakowych dokonuje wójt (burmistrz lub prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce położenia tego rodzaju obiektu hotelarskiego, jak również prowadzi ich odrębną ewidencję. Przy tym zadania te są obecnie zadaniami własnymi gminy. W konsekwencji nie są one już finansowane ze środków będących w dyspozycji właściwego wojewody, co miało miejsce uprzednio, gdy były to zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Zasady prowadzenia ewidencji obiektów hotelarskich określają przepisy powoływanego już wielokrotnie w tym rozdziale podręcznika rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 2004 r. Zgodnie z jego przepisami ewidencja ta jest prowadzona w formie kartoteki składającej się z kart ewidencyjnych obiektów. Należy podkreślić, że dla każdego rodzaju obiektu hotelarskiego prowadzi się odrębną kartotekę. Karta ewidencyjna każdego obiektu hotelarskiego zawiera następujące dane:

•    określenie przedsiębiorcy świadczącego usługi hotelarskie;

•    nazwę i adres obiektu;

•    określenie rodzaju i kategorii obiektu;

•    informację o stałym lub sezonowym charakterze świadczonych usług oraz o czasie trwania sezonu;

•    opis obiektu zawierający informacje o liczbie miejsc noclegowych, zakresie świadczonych usług oraz położeniu danego obiektu;

•    informacje o promesie, decyzjach dotyczących rodzaju i kategorii obiektu oraz o dopuszczonych odstępstwach od wymagań co do wyposażenia i zakresu świadczonych usług;

•    informacje o przeprowadzonej kontroli i ponownej ocenie spełnienia wymagań dla rodzaju i kategorii obiektu.

Podstawą założenia karty ewidencyjnej obiektu hotelarskiego jest przyrzeczenie zaszeregowania obiektu do odpowiedniego rodzaju i kategorii, zwane promesą, bądź decyzja w sprawie zaszeregowania obiektu hotelarskiego do określonego rodzaju i nadania kategorii. O założeniu takiej karty jest wpisywana informacja do wykazu kart ewidencyjnych.

Omawiana ewidencja jest jawna w części objętej wpisem do kart ewidencyjnych obiektów. Poszczególne karty ewidencyjne mogą być udostępniane do wglądu w obecności osoby uprawnionej do prowadzenia ewidencji. Z ustawy o usługach turystycznych wynika obowiązek przedsiębiorców świadczących usługi hotelarskie zgłaszania zmian danych wpisanych do takiej ewidencji, w tym poinformowania o zaprzestaniu świadczenia usług hotelarskich. W tej ostatniej kwestii rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 2004 r. przewiduje wykreślenie z ewidencji obiektu, jeżeli przedsiębiorca zaprzestał na dłużej niż rok prowadzenia działalności w tym obiekcie i nie zgłosił tego do ewidencji. Oprócz informacji o zaprzestaniu świadczenia usług hotelarskich przedsiębiorca jest też zobowiązany do zgłoszenia zmiany liczby miejsc noclegowych i przekształcenia działalności sezonowej na stałą lub odwrotnie. Przedsiębiorca powinien też informować organ prowadzący ewidencję o zdarzeniach powodujących przejściowo wstrzymanie lub istotne ograniczenie zakresu świadczonych usług.

Organ prowadzący omawianą ewidencję dokonuje z urzędu wykreślenia obiektu z ewidencji nie tylko w razie zaprzestania na ponad 1 rok świadczenia usług hotelarskich, ale również w przypadku nierozpoczęcia świadczeniu usług hotelarskich po upływie ważności promesy, zaprzestania spełniania wymagań sanitarnych, przeciwpożarowych lub innych, określonych odrębnymi przepisami, a także w razie śmierci przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, której na-