PwTiR078

154 Rozdział 6

w tym imprez turystycznych organizowanych na wodzie, odpowiada organizator imprezy oraz jej kierownik powołany przez organizatora w celu bezpośredniego nadzoru nad bezpieczeństwem danej imprezy. Jest to ustalenie należące do tzw. materii ustawowej i powinno znaleźć się w ustawie o kulturze fizycznej z 1996 r. Ponadto wskazany projekt załącznika określa, że zakres i sposób zabezpieczenia takiej imprezy na wodzie ustala WOPR w uzgodnieniu z organizatorem. W odniesieniu do imprez żeglarskich wymagany będzie zabezpieczający zespół medyczny i ratowniczy składający się na każde 10 jachtów z co najmniej dwuosobowej załogi z lekarzem lub ratownikiem medycznym, płynący na łodzi motorowej, wiosłowej lub jachcie.

Warto dodać, że jeśli impreza żeglarska jest organizowana na wodach granicznych, to podlega ograniczeniom przewidzianym przez rozporządzenie MSWiA w sprawie warunków uprawiania turystyki, sportu, polowań i połowu ryb w strefie nadgranicznej z 2006 r. Taka impreza może odbywać się tylko w porze dziennej do granicy państwowej. Organizator imprezy jest wtedy zobowiązany do powiadomienia o niej właściwego komendanta placówki Straży Granicznej, nie później niż na 24 godziny przed rozpoczęciem imprezy.

6.7. Bezpieczeństwo podczas płetwonurkowania

Nurkowanie jest coraz częściej formą turystyki aktywnej lub kwalifikowanej, ale zalicza się je również do czynności rekreacyjnych w środowisku podwodnym. Najogólniej odróżnia się nurkowanie ze wstrzymanym oddechem (bezdechowe) oraz nurkowanie z aparatem oddechowym. Wymaga ono odpowiednich warunków zdrowotnych, umiejętności pływania i w zasadzie ukończenia 15 lat, ale można otrzymać stosowny certyfikat o ograniczonym zakresie już w wieku 10 lat. Prawie każdy może więc nurkować, ale żeby były to czynności bezpieczne, konieczna jest ich regulacja prawna. Ustawa o kulturze fizycznej z 1996 r. wymaga dla uprawiania płetwonurkowania posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem, wydawanym przez krajowe i zagraniczne szkoleniowe organizacje nurkowe, a także przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Taki dokument jest wystawiany po ukończeniu szkolenia na terytorium RP według systemu danej organizacji, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu. Tego rodzaju dokument wydany poza granicami Polski jest honorowany i uprawnia do płetwonurkowania na terytorium RP w zakresie posiadanych kwalifikacji.

Warunek posiadania stosownych kwalifikacji jest bardzo ważny dla bezpiecznego uprawiania nurkowania, które z natury rzeczy stwarza wiele zagrożeń dla życia i zdrowia ludzkiego. Daje temu wyraz rozporządzenie Ministra Sportu określające zasady bezpieczeństwa przy uprawianiu płetwonurkowania z 2006 r., które przewiduje, że uprawianie płetwonurkowania powinno odbywać się zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami i praktyką nurkową. Właśnie z tej praktyki wynikają ustalenia omawianego aktu wykonawczego nakazujące przed rozpoczęciem płetwonurkowania:

•    dokonanie oceny warunków wpływających na bezpieczeństwo nurkowania (zwłaszcza takich, jak ruchy i głębokość wody, jej zanieczyszczenie oraz widoczność pod wodą);

•    przygotowanie planu nurkowania (obejmującego w szczególności określenie miejsca nurkowania);

•    ustalenie sposobu porozumiewania się uczestników płetwonurkowania oraz procedury ratunkowo-ewakuacyjnej w przypadku wystąpienia zagrożenia dla ich bezpieczeństwa;

•    sprawdzenie sprzętu, który ma być używany do nurkowania.

Warunkiem bezpiecznego płetwonurkowania jest posiadanie odpow iedniego

stanu zdrowia. W tej kwestii rozporządzenie z 2006 r. wymaga, aby stan zdrowia osoby zamierzającej uprawiać płetwonurkowanie pozwalał na realizację planu nurkowania. W zależności od potrzeb udokumentowanie tego może nastąpić przez przedstawienie zaświadczenia zawierającego orzeczenie lekarskie o braku przeciw'wskazań do uprawiania płetwonurkowania bądź oświadczenia zainteresowanego, że jego stan zdrowia pozwala na uprawianie płetwonurkowania. Takie oświadczenie wiąże się z ryzykiem, które osoba zamierzająca uprawiać płetwonurkowanie bierze na siebie.

Płetwonurkowanie przeprowadza się zgodnie z przygotowanym planem nurkowania. Zmiana tego planu w trakcie płetwonurkowania stwarza zagrożenie wystąpienia nieprzewidzianych niebezpieczeństw. Omawiane rozporządzenie z 2006 r. zakazuje ponadto zachowań, które ze swej istoty stwarzają niebezpieczeństwa, to jest:

•    przekraczania maksymalnej głębokości nurkowania wynikającej z posiadanych kwalifikacji i ograniczeń ustalonych tym rozporządzeniem, zgodnie z którymi przy wykorzystaniu powietrza jako czynnika oddechowego dozwolone jest nurkowanie maksymalnie do 50 m, a przy zastosowaniu innych niż powietrze mieszanin oddechowych ta głębokość nurkowania jest uzależniona od składu danej mieszaniny, przy czym ciśnienie cząstkowe tlenu nie może przekroczyć 0,16 MPa, azotu zaś 0,4 MPa;

•    uprawiania płetwonurkowania po użyciu alkoholu, substancji psychotropowych lub środków odurzających.

Dla bezpieczeństwa płetwonurkowania bardzo ważne znaczenie ma też sprzęt, który ma być używany do nurkowania. W tych kwestiach omawiane rozporządzenie z 2006 r. wymaga, aby taki sprzęt:

•    zapewniał bezpieczne nurkowanie i był odpowiednio dobrany do zaplanowanego nurkowania i umiejętności posiadanych przez uczestników nurkowania;