40046 mowisz masz (185)

1 89

DZIEL ICH DUMĘ

„Do tamtego momentu moje życie było całkiem przyjemne. Ale nagle mój świat się zawalił, a moje poczucie bezpieczeństwa zniknęło. Myślę, że to właśnie wtedy po raz pierwszy postanowiłam, że zawsze będę polegać na własnych siłach i że będę panować nad swoim życiem”.

Osoba prowadząca zakończyła wywiad pytaniem, czy - mając udane małżeństwo, wiodąc normalne, niezakłócone skandalami życie, mając trzy piękne córki i kontrakt na dziesięć milionów dolarów - jest zadowolona.

Joan pomyślała chwilę i patrząc na swojego męża, bawiącego się na podwórku z jedną z ich małych dziewczynek, powiedziała:

„Tym, czego żałuję w życiu najbardziej, jest to, że mój ojciec nie dożył momentu, aby móc zobaczyć mój sukces. Jeśli jest tam w górze i obserwuje mnie, jestem pewna, że jest niesłychanie dumny z tego, co robię. I nie mam na myśli tylko swojej pracy. Myślę o tym, że mam kochającą rodzinę, żyję we właściwy sposób i wyznaję te wartości, które on chciałby u mnie widzieć”.

Po dziesięciu latach napiętych relacji ja i mój tata w końcu byliśmy razem. Przemówienie w San Francisco, po którym powiedział wreszcie, że jest ze mnie dumny, było przełomowym momentem w naszej relacji. Kiedy wyjaśniłem mu, jak bardzo chciałem, by był ze mnie dumny, jego odpowiedź była następująca:

„Chyba żartujesz. Odkąd się urodziłeś, każdemu znajomemu mówiłem, jak bardzo jestem z Ciebie dumny. Nie wiesz o tym?”.

Cóż, teraz wiem. To cudowne uczucie.

Zawsze uważałem, że mój wybór kariery jest dość wymowny. Staję na scenie naprzeciw setek lub tysięcy ludzi, starając się zdobyć ich uznanie. Przez lata ich brawa pomogły mi zrekompensować stratę wynikającą z tego, że mojemu tacie nie udawało się powiedzieć mi, iż jest ze mnie dumny.

William James powiedział:

„Najgłębszą istotą ludzkiej natury jest pragnienie bycia docenionym”.

Możesz być pewien, że większość ludzi, których kiedykolwiek spotkasz, dąży do tego, aby być docenionym i podziwianym. To naturalny instynkt, a jednocześnie u wielu osób pozostaje on niezaspokojony. Ludzie, których znasz i z którymi pracujesz, są spragnieni uznania. Prawdopodobnie nie otrzymują go w wystarczającej ilości od osób, które kochają.

Nawet jeśli po przeczytaniu tej książki nie zrobisz niczego innego, zadzwoń proszę do osób, które kochasz, i powiedz im, dlaczego jesteś z nich dumny. Zrób to teraz.